سفر به کوه کَسل بات کانادا

کوه کَسل بات

زمانی که به منطقه «ساسکاچوان» نزدیک می‌شوید، امکان ندارد این غول سنگی را نبینید. در دشتی پر از گل‌های وحشی، یک صخره عظیم از زمین سر برآورده تا زیبایی این مکان را کامل کند. «کسل بات» حدوداً ۷۰ متر ارتفاع دارد و در خود غارهای کوچکی هم دارد که در گذشته به عنوان یک مقر دیدبانی از آن‌ها استفاده می‌شد.

جاده دامستر کانادا

جاده دامستر

«دامستر» یکی از عجیب‌ترین و در عین حال زیباترین بزرگراه‌های جهان است. این جاده ۵۰۰ کیلومتر طول دارد و از بین کوهستان و جنگل «ریچاردسون» عبور کرده و چند شهر را به هم متصل می‌کند. هنگام عبور از این جاده، در عین لذت بردن از مناظر، حواستان را هم به اطراف جمع کنید چون در نزدیکی بعضی نقاط این بزرگراه، خرس‌های گریزلی زندگی می‌کنند.

پایتخت بلغارستان کجاست؟

معرفی

 

صوفیه جمعیتی بالغ‌بر ۳ میلیون نفر (با احتساب حومه) دارد و از این نظر بزرگ‌ترین شهر بلغارستان محسوب می‌شود. وسعت شهر صوفیه به ۴۹۲ کیلومترمربع می‌رسد.  شهر یاد شده در جوار کوه ویتوشا در بخش غربی بلغارستان (۵۰ کیلومتری مرزصربستان) واقع شده است. به‌علاوه صوفیه در مرکز شبه‌جزیره‌ی بالکان قرار دارد، بدین معنی که میان راه بین دریای سیاه و دریای اژه محسوب می‌شود. البته دریای اژه به این شهر نزدیک‌تر است. این شهر همچنین میزبان چند دانشگاه اصلی بومی، موسسه‌های فرهنگی و شرکت‌های تجاری است که به اهمیت هرچه بیشتر آن می‌افزایند. شهر مذکور یکی از ۱۰ مکان برتر تجاری در دنیا به‌خصوص در زمینه‌ی فناوری اطلاعات محسوب می‌شود. شهر تاریخی صوفیه همچنین در سال ۲۰۱۳ به‌عنوان مقرون به‌صرفه‌ترین پایتخت اروپابرای گردشگران انتخاب شد.

صوفیه‌ درون دره‌ای به همین نام واقع شده است که همین موضوع به معتدل نگه‌داشتن آب و هوای آن در طول سال کمک شایانی می‌کند. طبق انتظار زمستان‌ها سرد و برفی است. در سردترین روزهای سال (اغلب در ژانویه) دمای هوا تا ۱۵- درجه‌ی سانتی‌گراد کاهش پیدا می‌کند. مه به‌ویژه در شروع این فصل امری غیرعادی به شمار نمی‌رود. تابستان‌های این شهر اما گرم و آفتابی هستند. در طول این فصل، صوفیه به دلیل قرار داشتن در ارتفاعات،  نسبت به دیگر نقاط بلغارستان هوای خنک‌تری را تجربه می‌کند. با این وجود، در گرم‌ترین روزهای سال (به خصوص ماه‌های جولای و آگوست) دمای هوا به ۳۵ درجه‌ی سانتی‌گراد هم می‌رسد. بهار و پاییز در صوفیه نسبتا کوتاه همراه با آب و هوای متغیر و طوفان‌های شدید و گرم یا سرد شدن ناگهانی هستند.

صوفیه از حدود ۷,۰۰۰ سال قبل از میلاد مسکونی بوده و شهر نخستین بلغارستان به شمار می‌رود. طبق گفته‌ی سایت رسمی شهر و منابع دیگر، صوفیه دومین شهر قدیمی اروپا محسوب می‌شود که البته صحت این ادعا چندان مورد تایید نیست، چرا که حتی در جهان هم شهرهای زیادی با این قدمت وجود ندارد. با این وجود، یکی از قدیمی‌ترین شهرهای جهان به شمار می‌رود و نمی‌توان از تاریخ غنی و طولانی آن چشم پوشی کرد، به‌گونه‌ای که امروزه بناها و موزه‌های تاریخی بخشی بزرگ از جاذبه‌های گردشگری صوفیه را به خود اختصاص داده‌اند. صوفیه تاکنون چندین نام از جمله سردیکا داشته است.  در همه‌ جای این شهر می‌توان چشم‌اندازهای شهری زیبایی را مشاهده نمود. از جمله بهتری جاذبه‌های صوفیه می‌توان به کلیسای قرن چهارمی سنت جرج (Church of St. George)، تالار بازار مرکزی صوفیه، موزه‌ی ملی باستان‌شناسی، موزه‌ی ملی تاریخ، کلیسای جامع الکساندر نوفسکی، کلیسای بویانا، پارک طبیعت ویتوشا، چشمه‌های معدنی، کلیسای ایا صوفیه (نانم شهر از این کلیسا مشتق شده است)، تئاتر ملی ایوان وازوف، موزه‌ی تاریخ طبیعی، موزه‌ی ملی تاریخ ارتش، بلوار ویتوشا، گالری ملی و بناهای بی‌شمار با سبک معماری گوتیک اشاره کرد.

دسترسی

قبل از سفر به صوفیه حواستان به زمانی که می‌خواهید سفر کنید باشد، چرا که این شهر در طول تعطیلات بزرگ ملی مانند کریسمس، عید پاک ارتدوکس، روزهای اول، ششم و بیست و چهارم ماه مه و ششم سپتامبر بسیار خلوت می‌شود و اغلب فروشگاه‌ها و مغازه‌ها تعطیل هستند.

بدیعی است که برای سفر به این شهر باید ابتدا با هواپیما پرواز کنید. خوشبختانه پروازهای مستقیمی از تهران به سمت صوفیه انجام می‌شود که قیمت‌های مناسبی هم دارند. فاصله‌ی این دو شهر حدود ۲,۵۳۷ کیلومتر است که حدود ۳.۵ ساعت به طول می‌انجامد. فرودگاه  صوفیه حدود ۹ کیلومتر از مرکز شهر فاصله دارد. برای رسیدن به مرکز شهر می‌توانید از خط ۱ متروی صوفیه (قرمز)، خط اتوبوس شماره‌ی ۸۴ و تاکسی استفاده کنید. ایستگاه مرکزی اتوبوس در بخش شمالی مرکز شهر قرار دارد و تا جاذبه‌های پرگردشگر فاصله‌ی چندانی ندارد. به‌طور کلی صوفیه سیستم حمل و نقل عمومی معتبری دارد که شامل انواع اتوبوس، تراموا، مترو و تاکسی می‌شود. این سیستم از ساعت ۵ صبح تا ۱۲ شب به مسافران سرویس می‌دهد. البته در این میان تاکسی تنها گزینه‌ای است که می‌توان در نیمه‌های شب پیدا کرد.

پایتخت بلغارستان کجاست؟

معرفی

 

صوفیه جمعیتی بالغ‌بر ۳ میلیون نفر (با احتساب حومه) دارد و از این نظر بزرگ‌ترین شهر بلغارستان محسوب می‌شود. وسعت شهر صوفیه به ۴۹۲ کیلومترمربع می‌رسد.  شهر یاد شده در جوار کوه ویتوشا در بخش غربی بلغارستان (۵۰ کیلومتری مرزصربستان) واقع شده است. به‌علاوه صوفیه در مرکز شبه‌جزیره‌ی بالکان قرار دارد، بدین معنی که میان راه بین دریای سیاه و دریای اژه محسوب می‌شود. البته دریای اژه به این شهر نزدیک‌تر است. این شهر همچنین میزبان چند دانشگاه اصلی بومی، موسسه‌های فرهنگی و شرکت‌های تجاری است که به اهمیت هرچه بیشتر آن می‌افزایند. شهر مذکور یکی از ۱۰ مکان برتر تجاری در دنیا به‌خصوص در زمینه‌ی فناوری اطلاعات محسوب می‌شود. شهر تاریخی صوفیه همچنین در سال ۲۰۱۳ به‌عنوان مقرون به‌صرفه‌ترین پایتخت اروپابرای گردشگران انتخاب شد.

صوفیه‌ درون دره‌ای به همین نام واقع شده است که همین موضوع به معتدل نگه‌داشتن آب و هوای آن در طول سال کمک شایانی می‌کند. طبق انتظار زمستان‌ها سرد و برفی است. در سردترین روزهای سال (اغلب در ژانویه) دمای هوا تا ۱۵- درجه‌ی سانتی‌گراد کاهش پیدا می‌کند. مه به‌ویژه در شروع این فصل امری غیرعادی به شمار نمی‌رود. تابستان‌های این شهر اما گرم و آفتابی هستند. در طول این فصل، صوفیه به دلیل قرار داشتن در ارتفاعات،  نسبت به دیگر نقاط بلغارستان هوای خنک‌تری را تجربه می‌کند. با این وجود، در گرم‌ترین روزهای سال (به خصوص ماه‌های جولای و آگوست) دمای هوا به ۳۵ درجه‌ی سانتی‌گراد هم می‌رسد. بهار و پاییز در صوفیه نسبتا کوتاه همراه با آب و هوای متغیر و طوفان‌های شدید و گرم یا سرد شدن ناگهانی هستند.

صوفیه از حدود ۷,۰۰۰ سال قبل از میلاد مسکونی بوده و شهر نخستین بلغارستان به شمار می‌رود. طبق گفته‌ی سایت رسمی شهر و منابع دیگر، صوفیه دومین شهر قدیمی اروپا محسوب می‌شود که البته صحت این ادعا چندان مورد تایید نیست، چرا که حتی در جهان هم شهرهای زیادی با این قدمت وجود ندارد. با این وجود، یکی از قدیمی‌ترین شهرهای جهان به شمار می‌رود و نمی‌توان از تاریخ غنی و طولانی آن چشم پوشی کرد، به‌گونه‌ای که امروزه بناها و موزه‌های تاریخی بخشی بزرگ از جاذبه‌های گردشگری صوفیه را به خود اختصاص داده‌اند. صوفیه تاکنون چندین نام از جمله سردیکا داشته است.  در همه‌ جای این شهر می‌توان چشم‌اندازهای شهری زیبایی را مشاهده نمود. از جمله بهتری جاذبه‌های صوفیه می‌توان به کلیسای قرن چهارمی سنت جرج (Church of St. George)، تالار بازار مرکزی صوفیه، موزه‌ی ملی باستان‌شناسی، موزه‌ی ملی تاریخ، کلیسای جامع الکساندر نوفسکی، کلیسای بویانا، پارک طبیعت ویتوشا، چشمه‌های معدنی، کلیسای ایا صوفیه (نانم شهر از این کلیسا مشتق شده است)، تئاتر ملی ایوان وازوف، موزه‌ی تاریخ طبیعی، موزه‌ی ملی تاریخ ارتش، بلوار ویتوشا، گالری ملی و بناهای بی‌شمار با سبک معماری گوتیک اشاره کرد.

دسترسی

قبل از سفر به صوفیه حواستان به زمانی که می‌خواهید سفر کنید باشد، چرا که این شهر در طول تعطیلات بزرگ ملی مانند کریسمس، عید پاک ارتدوکس، روزهای اول، ششم و بیست و چهارم ماه مه و ششم سپتامبر بسیار خلوت می‌شود و اغلب فروشگاه‌ها و مغازه‌ها تعطیل هستند.

بدیعی است که برای سفر به این شهر باید ابتدا با هواپیما پرواز کنید. خوشبختانه پروازهای مستقیمی از تهران به سمت صوفیه انجام می‌شود که قیمت‌های مناسبی هم دارند. فاصله‌ی این دو شهر حدود ۲,۵۳۷ کیلومتر است که حدود ۳.۵ ساعت به طول می‌انجامد. فرودگاه  صوفیه حدود ۹ کیلومتر از مرکز شهر فاصله دارد. برای رسیدن به مرکز شهر می‌توانید از خط ۱ متروی صوفیه (قرمز)، خط اتوبوس شماره‌ی ۸۴ و تاکسی استفاده کنید. ایستگاه مرکزی اتوبوس در بخش شمالی مرکز شهر قرار دارد و تا جاذبه‌های پرگردشگر فاصله‌ی چندانی ندارد. به‌طور کلی صوفیه سیستم حمل و نقل عمومی معتبری دارد که شامل انواع اتوبوس، تراموا، مترو و تاکسی می‌شود. این سیستم از ساعت ۵ صبح تا ۱۲ شب به مسافران سرویس می‌دهد. البته در این میان تاکسی تنها گزینه‌ای است که می‌توان در نیمه‌های شب پیدا کرد.

دیوارهای روم باستان هیساریا، یادگاری از امپراطوری روم در بلغارستان

شهر باستانی هیساریا در حومه‌ی رشته‌کوه «سردنا»، در ۴۰ کیلومتری شمال پلاودیو در مرکز بلغارستان قرار دارد و شهرت آن به داشتن ده‌ها چشمه‌ی آب معدنی است. این طبیعت شگفت‌انگیز کوچک از زمان‌ گذشته با آثاری از خانه‌هایی که قدمت آن‌ها به ۴۰۰ سال قبل از میلاد می‌رسد، گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند. این آب شفابخش از چشمه‌ی هیساریا سرچشمه می‌گیرد و آب و هوای دلپذیر آن دست به دست هم دادند تا در سال ۴۶ میلادی رومیان را به این منطقه بکشانند. رومی‌ها اهالی ناحیه‌ی تراس را سرنگون کرده و هیساریا را به یک شهر رومی تبدیل کردند.

تا دویست و پنجاه سال اتفاق خاصی در این ناحیه نیفتاد، تا این که «امپراطور دیوکلسین» تصمیم گرفت هیساریا را به اندازه‌ی شهرهای رومی گسترش دهد و نام آن را به «Diocletianopolis» تغییر داد. فورا در شهر سازه‌هییی ایجاد شد تا این شهر کوچک به شرایط جدید عادت کند. ساختمان‌ها و حمام‌های عمومی ساخته شدند و در شهر خیابان کشیده شد اما برجسته‌ترین سازه‌ای که در این شهر ساخته شد، دیوارهای مستحکم عظیمی بود که به دور شهر کشیده شدند.

در مجموع طول دیوارها ۲/۳ کیلومتر است و به‌ طور کامل شهر قدیمی را محصور کرده‌اند که بیشتر سازه‌های رومی در آن قرار دارند. به غیر چند شکستگی و شکاف، دیوارها تقریبا به طور کامل سالم مانده و یکی از جاهایی است که دیوار قلعه‌های آن به خوبی حفظ و نگهداری شده‌اند که از اواخر دوران باستان بالکان در اروپا به یادگار مانده‌اند.

ارتفاع این دیوارها ۱۱ متر است و در دروازه‌ی جنوبی ارتفاع آن به ۱۳ متر می‌رسد. ورودی شهر با ۴ دروازه‌ی عظیم محافظت می‌شد. به دروازه‌ی جنوبی لقب «شترها» داده‌اند، چون زمانی که طاق دروازه از وسط شکست، شبیه ۲ شتر شد که به یکدیگر نگاه می‌کنند. در قرن بیستم این شکستگی تا حدودی تعمیر شد.

ویرانه‌های روم در همه جا وجود دارند؛ ساختمان‌های عمومی، سالن‌ آمفی تئاتر کوچک، سربازخانه‌ی پادگان رومی‌ها، ۲ کلیسا که قدیمی‌ترین کلیساهای بلغارستان هستند و قلعه‌ی حفاظت‌شده‌ی رومی‌ها در بلغارستان. در دوران حکومت رومی‌ها هیساریا توسعه یافت و در قرن چهارم، با ظهور مسیحیت، به یک مرکز مهم دین و مذهب تبدیل شد. در قرن ۵ هیساریا پس از پلاودیو و استارازاگورا، سومین شهر بزرگ استان شده بود.

بعد از سقوط امپراطوری روم این شهر موفق کم‌کم پس‌رفت کرد و به یک روستای کوچک تبدیل شد که تعداد اندک ساکنان آن در چند خانه زندگی می‌کردند. در دوران حکومت ترک‌ها بود که به این منطقه نام «هیساریا» دادند که به زبان ترکی به معنی «قلعه» است. بعد از آزادی بلغارستان در سال ۱۸۷۸، هیساریا دوباره پیشرفت کرد و چشمه‌های آب معدنی آن دوباره کشف شد و این مکان به یک منطقه‌ی تفریحی پرطرفدار تبدیل شد. امروزه این شهر یکی از بهترین شهرهای دارای آب گرم بلغارستان است.