هزینه‌های سفر به چین

تنوع در چین حتی در میزان پولی که باید در مناطق مختلف برای غذا و امکانات بپردازید، خود را نشان می‌دهد.

گران‌ترین شهرهای چین عبارت‌اند از پکن، شانگهای، هنگ‌کنگ، ماکائو و... این شهرها با اینکه گران هستند باز هم امکانات اقامتی ارزان در آنها پیدا می‌شود.

اگر قصد دارید سفری کم‌هزینه داشته باشید، به جای هتل در خوابگاه اقامت کنید. به جای غذا خوردن در رستوران‌های گران، در غرفه‌های خیابانی و رستوران‌های کوچک غذا بخورید.

ماکائو از هنگ کنگ ارازن‌تر است ولی آخر هفته‌ها هزینه‌ها در این شهر افزایش پیدا می‌کنند.

خرید کردن در چین کار ساده‌ای نیست به خصوص اگر اطلاعات کافی نداشته باشید. خوب به اطراف نگاه کنید و از جاهایی خرید کنید که اهالی شهرها خرید می‌کنند.

اگر می‌توانید با یکی از اهالی دوست شوید. در این صورت می‌توانید از همراهی او برای خرید و گشت وگذار استفاده کنید و از جاهای گران و توریستی فاصله بگیرید.

بخش‌های غربی و جنوب غربی چین و بخش‌های داخلی کشور نسبت به شهرهای بزرگ ارزان‌تر هستند. به همین دلیل است که این مناطق، مقصدهای محبوبی برای کوله‌گردها هستند. در این مناطق، غذاخوری‌های ارزان و اقامتگاه‌های ارزان زیادی پیدا می‌شود. مناطقی مثل هونان، یونان، سیچوان، تبت و... .

غذا در چین قیمت معقولی دارد و خوشبختانه در رستوران‌ها انعام درخواست نمی‌کنند و نمی‌پذیرند. البته جدیدا رستوران‌های میان‌رده و سطح بالا، هزینه‌ای اضافه بابت سرویس می‌گیرند. اما این روند هنوز در شهرهای کوچک و غذاخوری‌های ارزان دیده نمی‌شود.

حمل و‌ نقل عمومی

وسایل حمل‌و‌نقل عمومی در چین قیمت مناسبی دارد. سیستم اتوبوسرانی راه دور در چین نه تنها گسترده است بلکه نسبت به قطار، سریع‌تر و ارزان‌تر است.

برای گشت‌و‌گذار در داخل شهرها می‌توانید دوچرخه کرایه کنید که بسیار ارزان است. اگر در مناطق روستایی سفر کنید که به راحتی می‌توانید با پای پیاده همه جا بگردید و از طبیعت اطراف لذت ببرید.

در نواحی ساحلی، قایق و کشتی وجود دارد. این قایق‌ها و فرابرها در مسیرهای داخلی و بین جزیره‌ها سرویس دارند.

یک روش دیگر برای سفر داخل شهری و حتی راه دور، تاکسی‌های خصوصی هستند که البته از اتوبوس گران‌تر هستند اما قیمت‌های نسبتا مقرون‌به‌صرفه‌ای دارند. مثل رستوران‌ها، رانندگان تاکسی هم در چین، انعام نمی‌گیرند.

هیچ هایکینگ یا رایگان‌سواری، شیوه‌ی امنی برای سفر نیست اما اگر بخواهید به نواحی دورافتاده که سیستم حمل‌ونقل عمومی ضعیفی دارند، سفر کنید، راه دیگری ندارید. اگر مجبور به این کار شدید، که اصلا آن را توصیه نمی‌کنیم، حتما با کسی سفر کنید و تنها نروید و به یک نفر اطلاع دهید که قصد دارید کجا سفر کنید.

نکات مهم

به توصیه‌ی سازمان بهداشت جهانی، برای سفر به چین باید واکسن‌های خاصی را علاوه بر واکسیناسیون معمول، دریافت کنید. مدارک لازم دال بر تزریق واکسن را همراه داشته باشید.

قبل از اینکه سفر خود را آغاز کنید، بیمه‌ی مسافرتی مناسب تهیه کنید. اطمینان حاصل کنید که بیمه‌ای که تهیه کرده‌اید علاوه بر مسائل مرتبط با بهداشت و درمان، مواردی چون گم شدن چمدان، کنسل شدن سفر و موارد مشابه را پوشش می‌دهد. مدارک مربوط به بیمه را همراه داشته باشید.

یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که ممکن است در سفر به چین با آن مواجه شوید مشکل زبان و برقراری ارتباط است. به خصوص اگر اولین بار است که به چین سفر می‌کنید. بد نیست قبل از سفر، کلمات و عبارات ضروری را یاد بگیرید. اگر برایتان امکان‌پذیر است حتی می‌توانید یک دوره‌ی کوتاه‌مدت آموزش چینی ماندارین را طی کنید. لغت‌نامه‌ی مناسب یا نرم‌افزارهای مترجم همراه داشته باشید. کارت ویزیت هتل محل اقامت و جاذبه‌هایی که قصد دارید بازدید کنید را همیشه همراه داشته باشید تا به رانندگان نشان دهید.

گرچه رژیم غذایی اهالی چین برای بیشتر مردم دنیا عجیب است، اما بد نیست غذاهای محلی را تا جایی که با ذائقه‌ی شما هماهنگ است، امتحان کنید. از خوردن غذاهای خیابانی نترسید. غذای خیابانی فرصتی را برای شما فراهم می‌کنند تا طعم اصیل‌ترین غذاهای محلی را بچشید.

غذا خوردن با چاپ استیک را امتحان کنید حتی اگر بلد نیستید. تجربه‌ی جالب و جدیدی است که نباید در چین از دست بدهید.

ویزا و مدارک مورد نیاز سفر به چین

تمامی گردشگران چین، به غیر از شهروندان سنگاپور، ژاپن و برونئی، برای ورود به کشور نیاز به ویزای معتبر دارند. یک ویزای تک ورودی Single-entry استاندارد برای مدت ۳۰ روز اعتبار دارد و باید در فاصله‌ی ۳ ماه از زمان صدور، مورد استفاده قرار بگیرد.

ویزاهای چند ورودی با مدت اعتبار ۶۰ تا ۹۰ روز فقط برای مسافران صادر می‌شوند اما نه همیشه. مراحل اخذ این ویزا بسیار سخت است. در صورتی که زمان سفرتان را افزایش دهید، ویزا را می‌توانید در چین تمدید کنید.

برای تهیه‌ی ویزای چین باید به سفارت چین در کشور خود مراجعه کنید. در بعضی از کشورها مثل ایالات متحده آمریکا و بریتانیا خدمات ویزا را برون‌سپاری کرده‌اند. کل مراحل دریافت ویزا نهایتا سه هفته طول می‌کشد.

اگر می‌خواهید به هنگ‌کنگ سفر کنید و شهروند اتحادیه اروپا، آمریکا، کانادا، استرالیا یا نیوزیلند هستید، تا ۹۰ روز اقامت نیازی به ویزا ندارید. شهروندان بریتانیا، می‌توانند تا ۱۸۰۰ روز بدون ویزا در هنگ‌کنگ اقامت کنند. شهروندان آفریقای جنوبی تا یک ماه بدون ویزا می‌توانند در هنگ‌کنگ بمانند.

شهروندان دیگر کشورها، برای سفر به هنگ‌کنگ باید ویزا بگیرند و این کار را می‌توانند از طریق سفارت چین در کشور خود انجام دهند.

مسافرانی که می‌خواهند از چین به هنگ‌‌کنگ بروند و قصد دارند دوباره به چین برگردند، باید ویزای چندورودی بگیرند. اگر چنین ویزایی دریافت  نکرده‌اند باید در هنگ‌‌کنگ دوباره نسبت به دریافت ویزا اقدام کنند.

اگر قصد دارید به ماکائو سفر کنید، شهروندان بیشتر کشورها باید ویزای ۳۰ روزه هنگام ورود بگیرند. این قانون شامل حال شهروندان اتحادیه  اروپا، ایالات متحده، کانادا، آفریقای جنوبی، نیوزیلند و استرالیا نمی‌شود.

برای ورود مجدد به چین از ماکائو هم نیاز به ویزای چند ورودی دارید.

گشت‌ و گذاری تصویری در برزیل

انتخاب برزیل و ریو به‌عنوان میزبان جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ و المپیک ۲۰۱۶ بی‌دلیل نبوده است. این سرزمین لبریز از زیبایی‌های فرهنگی و طبیعی است، با شهر‌های وسیع، جنگل‌هایبارانی شاداب و رودهای خروشان. برزیل کشوری است که هر کسی باید حداقل یک بار در طول زندگیش به آن سفر کند.

سرزمین آبشار‌ها

یک مرد در زیر آبشار در منطقه‌ی شهری کارولینا

برزیل سرزمینی لبریز از آبشارهای خروشان است. دیگر چه احتیاجی به دوش دارید؟ فقط یک قالب صابون بردارید و اجازه دهید آب‌های آرامش‌بخش برزیل شما را پاک کند.

مجلس ملی

دولت برزیل از انجمن‌های مقننه و شوراهای شهر تشکیل شده که در کل ۵۹۴ صندلی در مجلس ملی دارد.

مسیح رهایی‌بخش

یکی از مشهور‌ترین جاهای دیدنی جهان، مجسمه‌ی مسیح رهایی‌بخش است که با ارتفاع ۱۲۵ متر بر فراز شهر ریودژانیرو قرار گرفته است. این مجسمه در سال ۲۰۰۷ در فهرست عجایب هفت‌گانه‌ی جدید جهان قرار گرفت. این مکان بنای یادبودی است که باید حداقل یک بار در طول زندگیتان از آن بازدید کنید.

سائو پائولو

سائوپائولو بزرگ‌ترین شهر برزیل با یازدهمیلیون نفر جمعیت شهری و بیش از ۲۰ میلیون نفر جمعیت حومه است. سائوپائولو همچنین میزبان هفته‌ی مد، یکی از نمایش‌های پیشتاز مد و فشن، دنیا است.

مزارع کشت قهوه‌ی برزیلی

یک رنگین‌کمان که در بعدازظهری زیبا در پشت مزارع قهوه‌ی جنگلهای بارانی در منطقه‌ی جرایس خود‌نمایی می‌کند

این منطقه در شمال برزیل قرار دارد. مزارع قهوه یکی از مناظر معمول کشور برزیل هستند.

رود آمازون

یک تصویر زیبا از نمای بالا از رود مارگونه‌ی آمازون

آمازون یکی از طولانی‌ترین رود‌های جهان است.

قبایل بومی

بومی‌های قبیله‌ی "تمبه تنه تهارا" خود را برای بازی‌های بین قبایل سرخپوستی برزیل در سال ۲۰۰۹ آماده می‌کنند

در سرزمین قبیله‌های بومی، بسیاری از این مردم در خطر آسیب دیدن از ملاقات‌‌کننده‌های غیرمجاز هستند.

(بسیاری از این قبایل به دلیل ایزوله بودن در جنگل، نسبت به باکتری‌ها و میکروب‌های عادی جهان مدرن بسیار حساس هستند و ممکن است دچار آسیب‌های جدی شوند. دولت برزیل قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای محافظت از سلامت و فرهنگ این قبایل وضع کرده‌ است. مترجم)

جشن گرفتن جام جهانی ۲۰۱۴ در ساحل

عاشقان ساحل در ساحل ریودژانیرو فوتبال ساحلی بازی می‌کنند

ریو به خاطر ساحل‌هایش معروف است و هیچ‌جایی را بهتر از ریو برای فوتبال پیدا نخواهید کرد.

کارنوال ریو

به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین میهمانی‌های کره‌ی خاکی، کارنوال ریودژانیرو سالی یک بار به مدت چهار روز بیش از ۵ میلیون نفر را جذب شهر زیبای ریو می‌کند تا جشن بگیرند، غذا بخورند و از زندگی لذت ببرند. این کارنوال یکی از بزرگ‌ترین رویداد‌ها در سرتاسر برزیل است.

سواحل برزیل

نمایی زیبا از یک ساحل در ریو

برزیل به خاطر سواحلش معروف است. تماشای طلوع و غروب خورشید در این سواحل از خاطر بازدید‌کنندگان نمی‌رود.

توکیو اسرار آمیز: شهر معابد کهن، آسمان خراش ها و نئون

توکیو جاذبه‌ای قوی و بی‌نهایت دارد. آن‌چه در نگاه اول به چشم می‌خورد گوناگونی و گستردگی شهر است. علائم نئونی، معبدهای باستانی و برج‌های آسمان خراش همگی در یک شهر گردهم آمده‌اند. در ناحیه مترو بیش از ۳۵ میلیون جمعیت حضور دارد: به این می‌ماند که دو-سوم جمعیت بریتانیا را در یک شهر قرار دهی و انتظار داشته باشی که قطارها به موقع حرکت کنند و ترافیک روان باشد.

من در مادرید و لندن بزرگ شده‌ام و اکنون در لس‌آنجلس زندگی می‌کنم، اما  توکیو وطن معنوی من است. من با کارتون‌ها، کمیک‌ها و بازی‌های کامپیوتریژاپن رشد کرده‌ام و از همان ابتدا میل غریبی من‌ را به سمت این شهر  می‌کشاند.

آن دوران اوایل نویسندگی من بود و جای تعجب ندارد که رمان «Blue Light Yokohama» را در توکیو نوشتم.

اهالی توکیو علاقه دارند به دیگران یادآوری کنند که تعداد ستاره‌های میشلین (میزان سنجش کیفیت رستوران) در توکیو از پاریس و لندن بیشتر  است. غذاهای خوشمزه این‌جا لزوما گران‌قیمت نیستند.

در سفر اخیرم، من و دوستم از پارک «میمون‌های برفی جیگوکودانی» دیدن کردیم و در حالی در انتظار اتوبوس بودیم تا به توکیو بازگردیم، ناگهان خود را در حال غذا خوردن در خانه‌ی مردی یافتیم. با گوگل یا استریت ویو چنین چیزهایی را نمی‌توان پیدا کرد.

وقتی در ۲۰۱۰ برای اولین بار  به توکیو آمدم کارمندی در گرمابه به من گفت: توکیو یک میلیون شهر است. ظاهرا هم همین‌طور است. «هارایوکو» حرکاتی موزون و دسته جمعی است که نوجوانانی مطابق با مد روز با یکدیگر اجرا می‌کنند، اما می‌توان با ۱۰ دقیقه پیاده‌روی به معبد میجی ژینگو رسید.

در این معبد زوجی جوان به صورت سنتی ازدواج می‌کنند: عروس کیمونوی سفیدی به تن کرده و روحانی معبد کفش‌های پاشنه‌دار به پا کرده است.

پارک «Todoroki Ravine» یکی دیگر از دیدنی‌های زیبای توکیو است و نباید از دیدن آن غافل شد. این پارک در حقیقت دره‌ای باریک است که در کنارش رودی جریان دارد و دارای حکاکی‌های سنگی، پل‌های قدیمی و بیشه‌های بامبو است.

در حین گشت زدن بوی خزه به مشام می‌رسد و آوای ناقوس معابد به گوش می‌خورد.

ترجیح می‌دهم به جای رفتن به کوه فوجی، به کوه تاکائو سفر کنم. مسیری دیدنی و با هزینه‌ی ورودی کمتر به بالای کوه در دسترس است. علاوه‌بر آن اگر قبل از تعطیلی سوشی بار وارد رستوران شوید، آن‌ها معمولا بشقاب شما را پر خواهند کرد، زیرا قوانین مربوط به ماهی، تنها تا زمانی محدود اجازه می‌دهند ماهی سرو شود.

«پل رنگین‌کمان» با نور خورشید کار می‌کند و وقتی روشن می‌شود بسیار باشکوه است. این محل چشم‌انداز مورد علاقه‌ی من در توکیو است. کسانی که از ارتفاع نمی‌ترسند می‌توانند با پای پیاده از روی آن عبور کنند و دورنمای پرتلالو توکیو را تماشا کنند. آب زیرین پل از طریق بازتاب نئون قایق‌های مخصوص مهمانی که در گذر هستند رنگارنگ می‌شود.

گردشگران نباید از وسعت توکیو، یا از این‌که اگر زبان ژاپنی بلد نباشند دچار سردرگمی می‌شوند وحشت‌ کنند. بسیاری از علائم به زبان انگلیسی است و مردم برای کمک به شما تمایل زیادی دارند. از کارت «سویکا» یا «پازمو» استفاده کنید: این کارت با کارت‌ سفر اویستر لندن شباهت زیادی دارند، اما در ژاپن می‌توان از این کارت‌ها برای خرید هم بهره گرفت.

سایت رسمی «Go Tokyo» راهنماهای ضروری و برنامه‌های مخصوص جابه‌جایی در شهر در دسترس است که شامل برنامه سفر با مترو است. وبسایت «Tokyo Free Guide» تورهای پیاده‌روی رایگان را تنظیم می‌کند.

 از «Metropolian Government Building Observatory» که رایگان است دیدن کنید. این ساختمان به حدی بلند است که در مسیر آسانسور به قسمت بالایی ساختمان گوش شما بر اثر تغییر فشار خواهد گرفت. آن‌جا دورنماهایی از کوه فوجی دیده می‌شود و علاوه‌بر آن مغازه‌ی سوغاتی فروشی جذابی وجود دارد. این محل هم در روز و هم در شب بسیار تماشایی است.

یاکیتوری مرکز غذاهای خیابانی است. بیشتر غذاها را گوشت‌های کبابی روی سیخ تشکیل می‌دهد که نمک‌زده و لعاب‌دار هستند. مموری لین (Memory Lane) محلی است آکنده از فانوس‌های سرخ و سیم‌کشی‌های بی‌حفاظ که در زیر محل عبور قطار گرفته است. ژاپن مدرن و باستانی در این‌ محل به هم می‌رسند.

عکسی از من و دوستم در کنار رود یوکوهاما و در حال تماشای نورهای نئونی وجود دارد. این عکس مورد علاقه‌ی من از اولین سفرم است. این اولین ماموریت من به این «مقصد افراطی» بود که به عنوان نویسنده‌ی مجله‌ی سفر به آن سفر کردم.

من در میانه دهه سوم زندگی‌ام بودم، بنابراین بسیار هیجان داشتم. توری که با آن سفر کردم پر از افراد مسن و پیر بود، از این رو با راهنمای تور، مردمی فرانسوی که با زنی ژاپنی وصلت کرده بود، طرح دوستی ریختم.

نئونی که آب و چرخ‌و‌فلک یوکوهاما را نمایان می‌کند در پس‌زمینه قرار دارد. ما هر دو غرق در صحبت شده بودیم و همزمان به آب‌ها خیره نگاه می‌کردیم.

تمایل شدید من به کشف روح توکیو به این معنا است که رابطه‌ی من با شهر بسیار منحصر به فرد است- با وجود این‌که این شهر بسیار فراموش‌کار است.

دو سال را برای تحقیق در مورد رمان «Blue Light Yokohama» گذراندم، رمانی که نام آن از آهنگی عاشقانه ساخته‌ی آیومی ایشیدا برگرفته شده است. این آهنگ در کریسمس ۱۹۶۸، محبوب‌ترین آهنگ در ژاپن بوده است.

چراغ‌های خیابانی یوکوهاما با گاز کار می‌کرده و با نور آبی می‌درخشیده است. متن آهنگ کمی عجیب به نظر می‌رسد: ایشیدا به جای مخاطب قرار دادن معشوقه‌اش، با شهر سخن می‌گوید.

توکیو اسرار آمیز: شهر معابد کهن، آسمان خراش ها و نئون

توکیو جاذبه‌ای قوی و بی‌نهایت دارد. آن‌چه در نگاه اول به چشم می‌خورد گوناگونی و گستردگی شهر است. علائم نئونی، معبدهای باستانی و برج‌های آسمان خراش همگی در یک شهر گردهم آمده‌اند. در ناحیه مترو بیش از ۳۵ میلیون جمعیت حضور دارد: به این می‌ماند که دو-سوم جمعیت بریتانیا را در یک شهر قرار دهی و انتظار داشته باشی که قطارها به موقع حرکت کنند و ترافیک روان باشد.

من در مادرید و لندن بزرگ شده‌ام و اکنون در لس‌آنجلس زندگی می‌کنم، اما  توکیو وطن معنوی من است. من با کارتون‌ها، کمیک‌ها و بازی‌های کامپیوتریژاپن رشد کرده‌ام و از همان ابتدا میل غریبی من‌ را به سمت این شهر  می‌کشاند.

آن دوران اوایل نویسندگی من بود و جای تعجب ندارد که رمان «Blue Light Yokohama» را در توکیو نوشتم.

اهالی توکیو علاقه دارند به دیگران یادآوری کنند که تعداد ستاره‌های میشلین (میزان سنجش کیفیت رستوران) در توکیو از پاریس و لندن بیشتر  است. غذاهای خوشمزه این‌جا لزوما گران‌قیمت نیستند.

در سفر اخیرم، من و دوستم از پارک «میمون‌های برفی جیگوکودانی» دیدن کردیم و در حالی در انتظار اتوبوس بودیم تا به توکیو بازگردیم، ناگهان خود را در حال غذا خوردن در خانه‌ی مردی یافتیم. با گوگل یا استریت ویو چنین چیزهایی را نمی‌توان پیدا کرد.

وقتی در ۲۰۱۰ برای اولین بار  به توکیو آمدم کارمندی در گرمابه به من گفت: توکیو یک میلیون شهر است. ظاهرا هم همین‌طور است. «هارایوکو» حرکاتی موزون و دسته جمعی است که نوجوانانی مطابق با مد روز با یکدیگر اجرا می‌کنند، اما می‌توان با ۱۰ دقیقه پیاده‌روی به معبد میجی ژینگو رسید.

در این معبد زوجی جوان به صورت سنتی ازدواج می‌کنند: عروس کیمونوی سفیدی به تن کرده و روحانی معبد کفش‌های پاشنه‌دار به پا کرده است.

پارک «Todoroki Ravine» یکی دیگر از دیدنی‌های زیبای توکیو است و نباید از دیدن آن غافل شد. این پارک در حقیقت دره‌ای باریک است که در کنارش رودی جریان دارد و دارای حکاکی‌های سنگی، پل‌های قدیمی و بیشه‌های بامبو است.

در حین گشت زدن بوی خزه به مشام می‌رسد و آوای ناقوس معابد به گوش می‌خورد.

ترجیح می‌دهم به جای رفتن به کوه فوجی، به کوه تاکائو سفر کنم. مسیری دیدنی و با هزینه‌ی ورودی کمتر به بالای کوه در دسترس است. علاوه‌بر آن اگر قبل از تعطیلی سوشی بار وارد رستوران شوید، آن‌ها معمولا بشقاب شما را پر خواهند کرد، زیرا قوانین مربوط به ماهی، تنها تا زمانی محدود اجازه می‌دهند ماهی سرو شود.

«پل رنگین‌کمان» با نور خورشید کار می‌کند و وقتی روشن می‌شود بسیار باشکوه است. این محل چشم‌انداز مورد علاقه‌ی من در توکیو است. کسانی که از ارتفاع نمی‌ترسند می‌توانند با پای پیاده از روی آن عبور کنند و دورنمای پرتلالو توکیو را تماشا کنند. آب زیرین پل از طریق بازتاب نئون قایق‌های مخصوص مهمانی که در گذر هستند رنگارنگ می‌شود.

گردشگران نباید از وسعت توکیو، یا از این‌که اگر زبان ژاپنی بلد نباشند دچار سردرگمی می‌شوند وحشت‌ کنند. بسیاری از علائم به زبان انگلیسی است و مردم برای کمک به شما تمایل زیادی دارند. از کارت «سویکا» یا «پازمو» استفاده کنید: این کارت با کارت‌ سفر اویستر لندن شباهت زیادی دارند، اما در ژاپن می‌توان از این کارت‌ها برای خرید هم بهره گرفت.

سایت رسمی «Go Tokyo» راهنماهای ضروری و برنامه‌های مخصوص جابه‌جایی در شهر در دسترس است که شامل برنامه سفر با مترو است. وبسایت «Tokyo Free Guide» تورهای پیاده‌روی رایگان را تنظیم می‌کند.

 از «Metropolian Government Building Observatory» که رایگان است دیدن کنید. این ساختمان به حدی بلند است که در مسیر آسانسور به قسمت بالایی ساختمان گوش شما بر اثر تغییر فشار خواهد گرفت. آن‌جا دورنماهایی از کوه فوجی دیده می‌شود و علاوه‌بر آن مغازه‌ی سوغاتی فروشی جذابی وجود دارد. این محل هم در روز و هم در شب بسیار تماشایی است.

یاکیتوری مرکز غذاهای خیابانی است. بیشتر غذاها را گوشت‌های کبابی روی سیخ تشکیل می‌دهد که نمک‌زده و لعاب‌دار هستند. مموری لین (Memory Lane) محلی است آکنده از فانوس‌های سرخ و سیم‌کشی‌های بی‌حفاظ که در زیر محل عبور قطار گرفته است. ژاپن مدرن و باستانی در این‌ محل به هم می‌رسند.

عکسی از من و دوستم در کنار رود یوکوهاما و در حال تماشای نورهای نئونی وجود دارد. این عکس مورد علاقه‌ی من از اولین سفرم است. این اولین ماموریت من به این «مقصد افراطی» بود که به عنوان نویسنده‌ی مجله‌ی سفر به آن سفر کردم.

من در میانه دهه سوم زندگی‌ام بودم، بنابراین بسیار هیجان داشتم. توری که با آن سفر کردم پر از افراد مسن و پیر بود، از این رو با راهنمای تور، مردمی فرانسوی که با زنی ژاپنی وصلت کرده بود، طرح دوستی ریختم.

نئونی که آب و چرخ‌و‌فلک یوکوهاما را نمایان می‌کند در پس‌زمینه قرار دارد. ما هر دو غرق در صحبت شده بودیم و همزمان به آب‌ها خیره نگاه می‌کردیم.

تمایل شدید من به کشف روح توکیو به این معنا است که رابطه‌ی من با شهر بسیار منحصر به فرد است- با وجود این‌که این شهر بسیار فراموش‌کار است.

دو سال را برای تحقیق در مورد رمان «Blue Light Yokohama» گذراندم، رمانی که نام آن از آهنگی عاشقانه ساخته‌ی آیومی ایشیدا برگرفته شده است. این آهنگ در کریسمس ۱۹۶۸، محبوب‌ترین آهنگ در ژاپن بوده است.

چراغ‌های خیابانی یوکوهاما با گاز کار می‌کرده و با نور آبی می‌درخشیده است. متن آهنگ کمی عجیب به نظر می‌رسد: ایشیدا به جای مخاطب قرار دادن معشوقه‌اش، با شهر سخن می‌گوید.