گشت‌ و گذاری تصویری در برزیل

انتخاب برزیل و ریو به‌عنوان میزبان جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ و المپیک ۲۰۱۶ بی‌دلیل نبوده است. این سرزمین لبریز از زیبایی‌های فرهنگی و طبیعی است، با شهر‌های وسیع، جنگل‌هایبارانی شاداب و رودهای خروشان. برزیل کشوری است که هر کسی باید حداقل یک بار در طول زندگیش به آن سفر کند.

سرزمین آبشار‌ها

یک مرد در زیر آبشار در منطقه‌ی شهری کارولینا

برزیل سرزمینی لبریز از آبشارهای خروشان است. دیگر چه احتیاجی به دوش دارید؟ فقط یک قالب صابون بردارید و اجازه دهید آب‌های آرامش‌بخش برزیل شما را پاک کند.

مجلس ملی

دولت برزیل از انجمن‌های مقننه و شوراهای شهر تشکیل شده که در کل ۵۹۴ صندلی در مجلس ملی دارد.

مسیح رهایی‌بخش

یکی از مشهور‌ترین جاهای دیدنی جهان، مجسمه‌ی مسیح رهایی‌بخش است که با ارتفاع ۱۲۵ متر بر فراز شهر ریودژانیرو قرار گرفته است. این مجسمه در سال ۲۰۰۷ در فهرست عجایب هفت‌گانه‌ی جدید جهان قرار گرفت. این مکان بنای یادبودی است که باید حداقل یک بار در طول زندگیتان از آن بازدید کنید.

سائو پائولو

سائوپائولو بزرگ‌ترین شهر برزیل با یازدهمیلیون نفر جمعیت شهری و بیش از ۲۰ میلیون نفر جمعیت حومه است. سائوپائولو همچنین میزبان هفته‌ی مد، یکی از نمایش‌های پیشتاز مد و فشن، دنیا است.

مزارع کشت قهوه‌ی برزیلی

یک رنگین‌کمان که در بعدازظهری زیبا در پشت مزارع قهوه‌ی جنگلهای بارانی در منطقه‌ی جرایس خود‌نمایی می‌کند

این منطقه در شمال برزیل قرار دارد. مزارع قهوه یکی از مناظر معمول کشور برزیل هستند.

رود آمازون

یک تصویر زیبا از نمای بالا از رود مارگونه‌ی آمازون

آمازون یکی از طولانی‌ترین رود‌های جهان است.

قبایل بومی

بومی‌های قبیله‌ی "تمبه تنه تهارا" خود را برای بازی‌های بین قبایل سرخپوستی برزیل در سال ۲۰۰۹ آماده می‌کنند

در سرزمین قبیله‌های بومی، بسیاری از این مردم در خطر آسیب دیدن از ملاقات‌‌کننده‌های غیرمجاز هستند.

(بسیاری از این قبایل به دلیل ایزوله بودن در جنگل، نسبت به باکتری‌ها و میکروب‌های عادی جهان مدرن بسیار حساس هستند و ممکن است دچار آسیب‌های جدی شوند. دولت برزیل قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای محافظت از سلامت و فرهنگ این قبایل وضع کرده‌ است. مترجم)

جشن گرفتن جام جهانی ۲۰۱۴ در ساحل

عاشقان ساحل در ساحل ریودژانیرو فوتبال ساحلی بازی می‌کنند

ریو به خاطر ساحل‌هایش معروف است و هیچ‌جایی را بهتر از ریو برای فوتبال پیدا نخواهید کرد.

کارنوال ریو

به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین میهمانی‌های کره‌ی خاکی، کارنوال ریودژانیرو سالی یک بار به مدت چهار روز بیش از ۵ میلیون نفر را جذب شهر زیبای ریو می‌کند تا جشن بگیرند، غذا بخورند و از زندگی لذت ببرند. این کارنوال یکی از بزرگ‌ترین رویداد‌ها در سرتاسر برزیل است.

سواحل برزیل

نمایی زیبا از یک ساحل در ریو

برزیل به خاطر سواحلش معروف است. تماشای طلوع و غروب خورشید در این سواحل از خاطر بازدید‌کنندگان نمی‌رود.

کوه کله قندی شوگر لوف | Sugar Loaf

شهر ریودوژانیرو در بین کوه‌ها و دریا واقع شده و به قدری تماشایی است که یونسکو در سایت میراث جهانی از ریو به‌عنوان مکانی فوق‌العاده زیبا در میان بزرگ‌ترین شهرهای دنیا نام برده است. چنین تحسین و تمجیدی از سوی سازمان یونسکو صرفاً به دلیل مناظر طبیعی نیست بلکه چشم‌انداز فرهنگی شهری و ترکیب معماری و فضای سبز ریو بیانگر رشد شهری آن می‌باشد.

 

ریودوژانیرو دومین شهر بزرگ برزیل است که در بین سال‌های ۱۷۶۳ تا ۱۹۶۰، زمانی که برزیلیا (پایتخت کنونی برزیل) شکل گرفت، پایتخت این کشور به شمار می‌رفت. این شهر توسط استعمارگران پرتغالی در اواسط دهه‌ی ۱۵۰۰ پایه‌گذاری شد و به‌عنوان بندرگاه و مسیری برای حمل و نقل طلا از معادن داخلی کشور مورد استفاده قرار گرفت. در طول تاریخ این کشور، به نظر می‌رسید که ریو همواره از منابع و دارایی‌های طبیعی خود آگاه بوده است؛ کوه‌های سر به فلک کشیده‌ی پشت شهر، کوه کله قندی شوگر لوف (Sugar Loaf) که بر فراز بندر آن قد برافراشته است و سواحل طویل هلالی شکل آن که همگی جزو برترین جاذبه‌های گردشگری آن در تور برزیل محسوب می‌شوند. این چشم‌اندازهای بی‌نظیر در کنار ساختمان‌های باشکوهی که هر یک به دوره‌ای از تاریخ ریو تعلق دارند، در توسعه‌ی این شهر به عنوان مقصد اصلی تور برزیل نقش به سزایی  داشته‌اند.

 کوه کله قندی شوگر لوف | Sugar Loaf

برجسته‌ترین، بهترین و شناخته شده‌ترین مشخصه ریودوژانیرو، قله سنگی شوگِر لوف است که در ارتفاع ۳۹۴ متری از سطح بندر قرار دارد. این کوه کله‌قندی در نقطه‌ای از زمین قرار گرفته و در امتداد بندر کشیده شده و از طریق مسیر خاکی باریکی به شهر متصل شده است. می‌توان با استفاده از تله کابین از مبدأ «پراسا جنرال تیبرسو» (Praça General Tibúrcio)  تا بالای قله‌ی کم ارتفاعی به نام «مورو دا اورکا» (Morro da Urca) که از دومین مسیر کابلی تا قله‌ی  شوگر لوف کشیده شده حرکت کنید. از این منطقه شما می‌توانید تمام سواحل کوهستانی، خلیج و جزایرش را دور تا دور احاطه کرده است، تماشا کنید. در قسمت زیرین این منطقه، ساحلی به امتداد صد متر با نام «پرایا دا اورکا» (Praia da Urca) به چشم می‌خورد که در نزدیکی مرکز اصلی ریو، در میان تپه «مورو کارا دو کائو» (Cara de Cão) و کوه شوگر لوف قرار گرفته است.

 بر فراز تپه «کارا دو کائو» سه قلعه نظامی قرار دارد که از این میان تنها بازدید از قلعه‌ی ستاره‌ای شکل «سائو جائو» (São João) که متعلق به قرن شانزدهم می‌باشد برای عموم آزاد است.

موزه هنر سائوپائولو

بزرگ‌ترین شهر آمریکای جنوبی به وسیله رودخانه‌هایی احاطه شده که به درون فلات می‌ریزند. تقریباً از زمان ایجاد شهر در سال 1554 میلادی، سائوپائولو تبدیل به دروازه ورود به سرزمین‌های جنوبی‌تر شد. کاشفانی با نام «باندریانت ها» از سائوپائولو به این مناطق جنوبی اعزام می‌شدند. امروزه بزرگراه‌های اصلی شهر در واقع همان مسیرهایی هستند که باندریانت‌ها از آن عبور می کردند. همه‌ می‌دانند که در تور برزیل این شهر استثنایی را نباید از دست بدهند.

 

آثار فرهنگی پرتغالی، اسپانیایی، آلمانی، آفریقایی، یهودی، عربی و ژاپنی در این شهر به خوبی در زندگی و فرهنگ مردم سائوپائولو احساس می‌شود؛ برای مثال وجود موزه‌ای که به مهاجران ژاپنی اختصاص دارد، دلیلی بر این اثرگذاری است و موزه دیگری به اثر آفریقایی‌ها بر برزیل اشاره دارد. شاید دشوارترین مسئله برای درک این شهر، اندازه بسیار وسیع آن باشد. راه خوبی که برای درک اندازه این شهر پیشنهاد می‌شود، مشاهده این چشم انداز وسیع از بالای برج ایتالیا در خیابان «آونیدا» است. بسیاری از جاذبه های گردشگری سائوپائولو از این چشم انداز وسیع قابل مشاهده هستند.

 موزه هنر | Museu de Arte

موزه هنر سائوپائولو که در نزد مردم محلی به «MASP» شناخته می‌شود، در سال 1968 گشایش یافت اما مجموعه‌ای جامع و ممتاز از هنر غربی در آمریکای لاتین است. در این مجموعه آثاری از هنرمندان مدرن و امپرسیونیست شامل «رنوار»، «ون گوگ»، «ماتیس»، «مونه»، «دبرت»، «پیکاسو» و «میرو» در کنار 73 مجسمه برنزی اثر «دگاس» قرار دارد. با این که قدمت این آثار به دوران رنسانس می‌رسد، اما این موزه یکی از نخستین مجموعه‌هایی در قاره آمریکاست که آثاری از میانه قرن 20 و متأخرتر در کنار هنر هنرمندان برزیلی را در خود جای داده است. بنای موزه توسط معمار برزیلی – ایتالیایی، «لینا بوباردی»، به صورت تلفیقی از هنر کلاسیک و مدرن طراحی شده است. این مجموعه همچنین فروشگاهی برای خرید آثار عتیقه را در روزهای یکشنبه دایر می‌کند و هر از گاهی میزبان کنسرت‌های موسیقی است.