برای گردشگران کولهپشتی به دوش، رفتن به سمت جنوب شرقی آسیا سفری معمول و شناخته شده است. از دهه ۷۰ میلادی افراد زیادی در تمام دنیا به این منطقه سفر میکنند. جاذبههای جنوب شرقی آسیا از زیباییهای تایلند آغاز میشود، به فراز و نشیبهای لایوس میرسد و تا معابد انگکور وات کامبوج ادامه پیدا میکند. در این منطقه شرایط آب هوایی متنوع است. در ماههای گرم نوامبر تا آوریل، جمعیت زیادی به این خطه جذب میشوند. از این رو ساکنان اروپا میتوانند برای رهایی از هوای سرد آنجا به هوای معتدل جنوب شرقی آسیا پناه آورند. با وجود وسعت منطقه، پراکندگی توریستی در اینجا نسبت به اروپا کمتر است. قیمت اجناس و خدمات در همه جای این منطقه تقریبا یکسان است و خدمات حمل و نقل تنوع چندانی ندارد. ضمن اینکه توصیههای عمومی سفر راجع به اینجا هم صدق میکند.
هزینههای معمول
اسکان
اسکان در جنوب شرقی آسیا خیلی ارزان تمام میشود. شما میتوانید با هزینهی ۸۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ ریال کامبوج یا ۱۶۰۰۰ تا ۴۰۵۰۰ کیپ لایوس که معادل ۲ تا ۵ دلار است یک اتاق اجاره کنید. هزینهی یک شب اقامت در تایلند ۲۰۰ تا ۴۴۰ بات است که معادل ۶ تا ۱۳ دلار میشود. هزینهی اقامت در ویتنام هم ۱۰۰۰۰۰ تا ۱۷۵۰۰۰ دانگ ویتنام بوده که برابر با ۵ تا ۸ دلار است. این هزینه در اندونزی بین ۱۰۰۰۰۰ تا ۱۳۵۰۰۰ روپیه است که معادل ۸ تا ۱۰ دلار میشود. اساساً در سر تا سر این منطقه میتوانید با صرف هزینهی ۱۵ تا ۲۰ دلار برای هر شب اقامت در یک اتاق خصوصی بپرازید. این قیمت در شهرها و مناطق توریستی بالاتر (به خصوص جزایر) بالاتر بوده و در مناطق روستایی ارزانتر است.از آنجا که میتوانید با هزینهی کم در کشورهای شرق آسیا اقامت داشته باشید نیازی به استفاده از خدمات رایگان کوچ سرفینگ و ایر بیانبی ندارید چراکه با هزینهی ۱۰ تا ۲۰ دلار میتوانید در یک مکان امن اقامت داشته باشید. در تمام این منطقه نیازی به رزرو جا وجود ندارد. از این رو برای گردشگران کولهپشتی به دوش سفر به اینجا مناسب است.
خوراک
مواد غذایی در جنوب شرقی آسیا خیلی ارزانقیمت هستند. در صورتی که بابت غذا هزینهی زیادی متحمل میشوید بدانید یک جای کار ایراد دارد. چنانچه هوس سوشی نکنید، به ندرت هزینهی غذای شما در روز از ۱۵ دلار بیشتر میشود.
در جنوب شرقی آسیا، خوراکیهای خیابانی خیلی طرفدار دارند. به طور متوسط، حداکثر قیمت این وعدههای غذایی ۱.۵۰ دلار است. دکههای فروش این نوع غذاها در خیابانهای اصلی و بازارها قرار دارند. حتی در تایلند برای فروش این نوع غذاها، بازارهای ویژهای در نظر گرفته شده است. در سنگاپور بازارهای خیابانی را میتوانید ببینید که قیمت غذاهای آنجا حدود۴.۲۵ دلار سنگاپور که معادل ۳ دلار آمریکا است. حتی چنانچه علاقهای به غذاهای خیابانی ندارید و ترجیح میدهید که به رستوران روید باز هم تفاوت قیمت چندانی مشاهده نمیشود. به عنوان مثال غذایی که در دکههای خیابانی ۱.۵ دلار است در رستوران ۳ تا ۵ دلار فروخته میشود.قیمت غذاهای فست فود همانند همبرگر، پیتزای بیکیفیت و ساندویچ حدود ۵ دلار است. چنانچه ذایقهی حساسی داشته باشید و بخواهید که غذای با کیفیتتری تهیه کنید باید حداقل ۱۰ دلار خرج یک وعدهی غذایی کنید. به عنوان مثال قیمت یک کاسه ماکارونی واقعا خوب ۸ دلار است و یک استیک خوشمزه حداقل ۲۰ دلار قیمت دارد.
حمل و نقل
اتوبوس آسانترین روش حمل و نقل در آسیا محسوب میشود. با اتوبوس میتوانید فارغ از بعد مسافت به هر جا که خواستید بروید. گردشگران کوله به دوش با این قضیه به خوبی آشنا هستند و اتوبوسهای مختص گردشگری آماده هستند که شما را به هر کجا که میخواهید ببرند. هزینهی اتوبوس بسته به جایی که میروید بین ۵ تا ۸ دلار در یک گردش ۶-۵ ساعته است. هزینهی اتوبوسهای شبانه بسته به میزان مسافت بین ۱۰ تا ۱۵ دلار است. هزینهی حمل و نقل عمومی از چند سنت آغاز شده تا چند دلار میرسد. به عنوان مثال در بانکوک، هزینهی اتوبوس عمومی ۴ بات (معادل ۱۰ سنت) بوده و هزینهی قطار زیرزمینی ۳۵ بات (معادل ۱ دلار) است. در سنگاپور قیمت قطار شهری از ۱.۴۰ دلار سنگاپور آغاز میشود که معادل ۱ دلار آمریکا است.
تاکسیها و توک-توکها (تاکسیهای کوچک بی موتور) هزینهای بیش از حمل و نقل محلی دارند و معمولاً بر روی قیمت آنها باید چانه زنی کرد. به طور معمول هزینه آنها دو تا سه برابر هزینه وسایل نقلیهی عمومی است. رانندگان آنها معمولاً قیمتی بالا را پیشنهاد میدهند و شما با گفتگو و حوصله میتوانید قیمت را پایین آورید و به مقدار دلخواه برسانید. قیمت پیشنهادی شما بهتر است نصف قیمت پیشنهادی راننده باشد!
جدا از قطار خارجی سنگاپور-بانکوک (که مسیری طولانی است) خدمات قطاری در شرق آسیا محدود است و ارزش بررسی ندارد.
در مورد هواپیما پروازهای Air Asia و Tiger Airways میتوانند با قیمتی مناسب و سرعتی بالا شما را جابهجا کنند. معمولاً بلیتهای این دو خط هوایی فروش شگفتانگیز دارند و میتوانید با هزینهی مناسب از این پروازها بهره مند شوید.
هزینهی خدمات
برای مثال قیمت یک تور شهری ۲۰ دلار است. برای فراگیری غواصی چند صد دلار باید پرداخت کرد و هزینه بازدید چند روزه از معبد انگکور ۳۹ دلار است. برای بررسی قیمت دیگر موارد نیاز است که دفترچه راهنمای هر شهر را بخوانید.
توصیه جدی میشود که هرگز قبل از وارد شدن به شهری اقدام به رزرو نکنید چراکه باعث افزایش هزینههای شما میشود. همواره گزینههای در دسترسی برای انتخاب مناسب شما وجود دارد.
نکاتی دربارهی صرفه جویی در هزینه
جنوب شرقی آسیا واقعا ارزانقیمت است. هزینهی هر روز شما در شرایط اقتصادی ۱۵ دلار و در شرایط معمول ۲۵ دلار است. ولخرجترین مردم در آنجا عادت دارند که غذای غربی بخورند. در صورتی که میخواهید سفری اقتصادی و مقرونبهصرفه داشته باشید تلاش کنید سراغ غذاهای محلی بروید. چراکه شما این همه راه سفر نکردهاید که پول خود را بابت یک همبرگر بیکیفیت دور بریزید. چنانچه رویهی شما این باشد که روزانه فست فود مصرف کنید هر روز نزدیک به ۳۵ دلار خرج شما میشود.
دیدنیهای جنوب شرقی آسیا
بانکوک
در بانکوک فرصتهای زیادی برای تجربه کردن وجود دارد. غذاهای فوقالعاده، فروشگاههای ارزانقیمت و جاذبههای گردشکری که میتواند خاطرهی خوبی از سفر برای شما به جای بگذارد.
جنگلپیمایی
مهم نیست در کدم نقطه از جنوب شرقی آسیا قرار دارید. جنگلپیمایی معمولاً یکی از برنامههای گردشگری توریستها محسوب میشود. این منطقه از جنگلهای شگفت انگیز با حیات وحش متنوع پوشیده شده است. بهترین جنگلها در لایوس و مالزی قرار دارد در عین حال تایلند هم چند جنگل دیدنی دارد.
انگکور وات
این معبد یکی از بزرگترین دستساختههای انسان است. حتی چنانچه علاقهای به معابد نداشته باشید این مکان شگفتانگیز با نمایش نبوغ بشری شما را به وجد میآورد.
شرکت در جشن ماه
این جشن شبانه با حضور ۳۰۰۰۰ نفر در جزیرهی کو پنگان تایلند برگزار میشود و بزرگترین جشن جهان محسوب میشود.
یادگیری غواصی
در این منطقه جایگاههای زیادی برای غواصی وجود دارد. بهترین مکانها برای غواصی، کو تایو در تایلند، سیپیدان در مالزی و دیگر مکانهای اندونزی و فیلیپین قرار دارد.
غذا خوردن در سنگاپور
سعی کنید حتماً غذاهای سنگاپوری را آزمون کنید.ضمن اینکه بازدید از هند کوچک (Little India) و محلهی چینیها را در سنگاپور فراموش نکنید. در آنجا میتوانید بهترین و ارزانترین غذاهای آسیایی را پیدا کنید.
بازدید از جزایر گرمسیری
بیشتر جزایر گرمسیری دنیا در این منطقه واقع شدهاند.از این رو این امکان برای شما فراهم است که در سواحل آفتاب بگیرید و در آب لاجوردی آنجا آبتنی کنید. جزایر پرهنتیان مالزی، جزیرهی رابیت کامبوج، جزایر کولانتا و کوچانگ در تایلند از جملهی بهترین جزایر هستند.
دیدن معابد
جاذبههای زیادی در جنوب شرقی آسیا وجود دارد. تنوع غذایی، لباس، آشامیدنی و معادن زیاد از جملهی این موارد هستند. به طوری که نمیتوان سفر را بی دیدن معابد به پایان رساند. معابد خیلی زیادی در این منطقه میبینید از این رو تلاش کنید تا آنجا که امکانش فراهم است از این معابد منحصر به فرد بازدید کنید.
غواصی در سیپیدان
سیپیدان یکی از بهترین محلهای غواصی در جهان است که در مالزی قرار دارد. در صورتی که گواهی غواصی دارید بعد از احتیاطهای لازم غواصی را در این مکان فوق العاده آغاز کنید. جدا از غواصی جاذبههای دیگری در این قسمت از مالزی وجود دارد.
بالی
بالی یکی از محبوبترین بخشهای اندونزی به حساب میآید و ساحل کوتا یکی از قسمتهای معروف بالی است. این را هم بدانید که روزهای اینجا خیلی گرم و خیس است. در بالی سواحل عظیمی برای خانوادهها وجود دارد و چشمانداز شالیزارهای برنج، سرسبزی خاصی به این منطقه بخشیده است. شهر کوچک "یوبود" در بالی به دلیل غذاها و رقص محلیاش معروف است.
دیدن از خلیج هالونگ
خلیج هالونگ چند ساعت از هانوی پایتخت ویتنام فاصله دارد و جلوهای از زیباییهای طبیعی در ویتنام را به نمایش میگذارد. برای سفر به این جزیره مراقب شرکتهای کلاهبردار باشید و شرکتهای معتبر را انتخاب کنید. هالونگ از جمله مناطقی است که ارزش هزینه کردن را دارد.
شهر هوشیمین
هوشیمین بزرگترین شهر ویتنام است. شاید نتوانید تصور کنید که این حجم از جمعیت و خودرو چگونه در این شهر اداره میشوند.
تماشای طلوع آفتاب بر فراز آتشفشانهای اندونزی
یکی از محبوبترین جاذبههای توریستی جزیرهی جاوا، مونت برومو و پارک ملی آن است.به طوری که نمیخواهید هیچ نقطهای از این چشمانداز را ندیده باقی بگذارید. چنانچه در اوسط ماه اوت (اواخر مرداد ماه) به این نقطه سفرکنید میتوانید در مراسم ماهانهی "اوپکارا کاسودو" شرکت کنید. تلاش کنید صبح زود از خواب بیدار شوید تا شاهد تماشاییترین طلوع آفتاب زندگی خود باشید.
سنت جان، یکی از جزایر مجمع الجزایر کارائیب است. در این جزیره سواحل و خلیجهای گوناگونی وجود دارند که گردشگران زیادی را به خود جذب میکنند. در ادامه با ما همراه باشید تا با جاذبههای این جزیره بیشتر آشنا شوید.
سنت جان جزو جزایر ویرجین آمریکا است. بیشتر مساحت این کشور را پارک ملی تشکیل داده که موقعیت مناسبی را برای گشت و گذار آرام در جزیره و تماشای گونههای مختلف گیاهی و جانوری فراهم کرده است. از میان سه جزیرهی ویرجین در آمریکا، سنت جان با امکان گشت و گذار با پای پیاده، سواحل فراوان، اسنورکل (شنا زیر آب با استفاده از لولهای در دهان)، غذاهای خوشمزه با هزینهی مناسب و تفریحات شبانهی بینظیر شاید بتواند بهترین جزیره باشد. هم چنین از نظر هزینه نیز میان جزایر ویرجین مناسبتر است. این جزیره تنها ۲۰۰۰ نفر جمعیت دارد و تقریبا همهی مردم یکدیگر را میشناسند. ممکن است بارها و بارها با افراد روبهرو شوید.
هزینههای معمول
هتل و هاستل
در سنت جان هتلی وجود ندارد، ولی مکانهای مختص کمپینگ خیلی مورد توجه گردشگران قرار میگیرند. هزینهای میان ۳۰ تا ۶۰ دلار برای هر شب از اقامت در این مکانها باید پرداخت شود. مهمانخانه نیز گزینهی دیگری است که از نظر هزینه مناسب است و هزینهی آنها از شبی ۸۰ دلار آغاز میشود. هم چنین برای یافتن اتاق یا سوئیت اجارهای میتوانید سایت ایر بیانبی (Airbnb) را چک کنید. میزبانان زیادی در تمام جزیره وجود دارند.
غذا
برای غذاهایی مثل همبرگر، سالاد و ساندویچ بین ۱۰ تا ۱۵ دلار باید پرداخت کنید. هزینهی شام به همراه آشامیدنی حدود ۳۵ دلار میشود، ولی در اغلب موارد با ۲۰ دلار میتوانید شام خوبی تهیه کنید. برای تهیهی مواد اولیهی غذا، ۶۵ دلار در هفته باید پرداخت کنید (مگر این که تنها پاستا و غذاهای کنسروی بخورید که هزینهی آن هفتهای ۴۰ دلار خواهد شد). معمولا اغلب رستورانها صبحانه را رایگان سرو میکنند.
حمل و نقل
راههای زیادی برای گردش در جزیره وجود ندارد. برای اجارهی ماشین باید ۶۰ دلار برای روزانه پرداخت کنید. کرایهی تاکسیها که توسط دولت مشخص شدهاند، بسته به مسافت بین ۵ تا ۱۵ دلار است. هم چنین اتوبوسی در جزیره وجود دارد که میتوانید با پرداخت ۱ دلار از یک طرف جزیره به طرف دیگر آن بروید.
فعالیتها
غواصی گرانترین فعالیتی است که میتوانید در جزیره انجام دهید و برای آن ۹۰ دلار باید بپردازید. هزینهی سفرهای یک روزهی دریایی ۱۰۰ دلار است که معمولاً شامل غذا نیز میشوند.
نکاتی برای کاهش هزینهها
اردوگاه
ماندن در اردوگاه ارزانترین راه برای اقاکت در جزیرهی سنت جان است. این اردوگاهها با امکانات کانل هستند. یکی از آنها در خلیج دارچین (Cinnamon Bay) واقع است.
سفر با یاری اتومبیلهای عبوری
این آسانترین راه عبور و مرور در جزیره است. محلیها همه حاضر به سوار کردن مسافران هستند و راهی امن و مطمئن محسوب میشود.
کوچسرف (Couchsurf)
از شبکههای میزبانی برای پیدا کردن خوانوادههایی که مایل به کوچسرف (اقامت رایگان در خانهی افراد محلی ) هستند، استفاده کنید. میزبانان زیادی در جزیره وجود دارند و مردم خیلی مهماننواز هستند.
اسنورکل (snorkel gear)
از آنجایی که برای اجارهی وسایل اسنورکل (شنا زیر آب با یاری لولهای در دهان) باید ۱۰ دلار پرداخت کنید، قبل از ورود به جزیره این وسایل را تهیه کنید.
باربیکیو
غذا در سنت جان گران است، ولی تعدادی باربیکیو در سطح جیره وجود دارد که میتوانید با پرداخت مقدار اندکی پول غذای خود را آماده کنید.
دیدن از جزایر
با بیش از ۳۵ جزیره در سنت جان، اینطور به نظر میرسد که این جزایر بیپایان هستند. خلیج تنه (Trunk Bay)، ساحل اصلی و محبوب میان گردشگران است. سواحل دیگر نیز به خاطر ویژگیهای خاص خود مورد توجه گردشگران قرار میگیرند. ساحل ماه عسل (Honeymoon beach)، ساحل کوچکی است. خلیج هاکنست (Hawknest Bay) محل مناسبی برای اسنورکل و دسترسی به آن آسان است. در خلیج دارچین (Cinnamon Bay) میتوانید چادر یا بانگالو (نوعی خانهی ییلاقی) کرایه کنید. ساحل ماهو (Maho) آرام و خلیج واترلمون (Waterlemon Bay) برای اسنورکل فوقالعاده است. ساحل آپنهایمر (Oppenheimer beach) پر از تابهای تایری است.
غواصی
جزیره مناطق بسیاری برای غواصی دارد. آب شفاف و کریستالی فرصتی مناسب برای آشنایی با زندگی زیر دریا فراهم میکند. چنانچه غواصی بلد نیستید، کلاسهای آموزشی گوناگونی در تمام جزیره وجود دارند. هزینهی دورههای غواصی حدود ۳۵۰ دلار است.
ورزشهای آبی
امکان انجام ورزشهای آبی زیادی در جزیرهی سنت جان وجود دارد. بادسواری، اسنورکل، قایق سواری، کایت سرف و کایاک از جملهی این ورزش ها هستند.
بازدید از باقیماندههای کارخانهی کترینبرگ (Catherineberg)
این مکان از قرن هجدهم کارخانهی شکر و نیشکر بوده است. بازدید از این مکان رایگان است. مکان عظیمی نیست، ولی در صورتی که در این ناحیه پیادهروی میکردید، ارزش بازدید را دارد.
پیادهروی
پارک ملی جزایر ویرجین دوسوم جزیره را پوشانده و محل مناسبی برای پیادهروی است. با پیادهروی در خلیج لنستر (Leinster Bay) میتوانید از مردابهای گوناگون دیدن کرده و با زندگی جانوری و گیاهی آنجا آشنا شوید. پیادهروی در خلیج ریف (Reef Bay) در میان گردشگران خیلی محبوب است. این خلیج با مساحت ۲/۵ مایل به شما این امکان را میدهد در کنار پیادهروی از باقیماندههای کارخانهی شکر نیز دیدن کنید.
قایقسواری
با اجارهی قایق میتوانید جوری که میخواهید از جزیره دیدن کنید. با فراهم کردن وسایل اسنورکل در کنار اجارهی قایق میتوانید یک روز کامل در گردش باشید. معمولاً سفرهای دریایی هر روز همراه با سرو غذا هستند.
فستیوال
فستیوال جزیرهی سنت جان در ماه ژوئن برگزار میشود و روز چهارم این ماه شامل برنامهی رژه در جشنواره است. بیشتر این جشنواره در خلیج کروز (Cruz) برگزار میشود. همچنین جشنواره سالیانهی دیگری از شانزده تا بیست ماه مارچ در این جزیره برگزار میشود.
بازدید از آسیاب بادی
باقیماندههای کارخانهی تولید شکر در این منطقه دیده میشود و بازدید از آن برای عموم آزاد است. آسیاب بادی یکی از جذابترین جاذبههای این منطقه است. این آسیاب بین سالهای ۱۸۱۰ و ۱۸۳۰ ساخته شده است.
گردش در خلیج مرجانی گردش
این خلیج در انتهای جزیره قرار دارد و جزیرهای کوچک است. اغلب گردشگران از ساحل کروز به این جزیره میرسند. این خلیج مرجانی پر از رستورانهای گوناگون است.
دیدن از خلیج چالهی آتشفشانی (Hurricane Hole)
دورتادور این خلیج را درختان شاهپسند پوشاندهاند. این خلیج مکانی زیبا برای اسنورکل است، چرا که پر از ماهیان رنگین و قشنگی است که در آب زیر درختان زندگی میکنند.
شنا از ورزشهایی است که تازگی خاصی به جسم و روح میبخشد. از این رو یکی از تفریحات مفرح افراد، شنا کردن در استخرهای تمیز و بزرگ است. در این مطلب به معرفی استخرهایی پرداختهایم که شهرت جهانی دارند و توجه هر بینندهای را به خود جلب میکنند.
اگر شما هم جزو آن دسته از کسانی هستید که فکر میکنند همهی استخرهای عمومی پر سر و صدا، کثیف و شلوغ هستند، احتمالا به هیچ وجه در این نقاط زیبا شنا نکردهاید. این استخرها جزو زیباترین و شگفتانگیزترین استخرهای عمومی در جهان محسوب میشوند.
ایسلند: سلجاوالالوگ، استخر سلواجیر
استخر سلواجلیر در ایسلند قرار دارد و قدمت آن نزدیک به یک قرن میرسد. این استخر در سال ۱۹۲۳ ساخته شده و دور تا دور آن با دیوارهایی از سنگ احاطه شده است و آب آن نیز از چشمهی آب گرم طبیعی تامین میشود.
انگلستان: پلیموس، استخر تینساید لیدو
استخر تینساید در اصل در سال۱۹۳۵ ساخته شده است. تینساید یک میعادگاه ساحلی زیبا است که در آن هنر دکو (سبک هنری متداول در سالهای حدود ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۵) با منظرهای شگفتانگیز نمایان است. شنا کردن در میان چشمهها و همزمان نگاه کردن به بندر پلیموت حس لذتبخشی را به همراه دارد.
چین: بیجینگ، پارک آبی واترکیوب
واترکیوب زیباتر از آن است که واقعی به نظر برسد. این پارک آبی بزرگترین پارک آبی در آسیا شناخته شده است. البته در اصل آن را برای بازیهای المپیک سال ۲۰۰۸ ساختهاند اما در حال حاضر به پارک آبی عمومی تبدیل شده است که هر کسی میتواند به این مجموعهی آبی مراجعه کند. این مجموعه اخیراً بازسازی شده و دارای یک استخر موجدار و ۱۲ سرسرهی آبی متفاوت است.
استرالیا: سیدنی، استخر المپیک شمالی سیدنی
این استخر عمومی مشرف به بندرگاه معروف سیدنی است. سبک هنری دکو در آن کاملا مشخص است که باعث می شود این استخر یک مکان جذاب برای شنا باشد. در داخل این مجموعه یک استخر آب گرم هم وجود دارد.
مجارستان: بوداپست، حمام حرارتی گلرت
حمام گلرت در سال ۱۹۱۸ ساخته شده است، بهطوری که گویی شما در زمان گذشته شنا میکنید. حمام گلرت شامل ۱۰ استخر است که در تمامی روزها باز است و شنا در استخر آب گرم آن لذت خاصی دارد.
اسکاتلند: ادینبورگ، استخر سلطنتی
این استخر شگفت انگیز برای بازیهای المپیک کشورهای مشترکالمنافع در سال ۱۹۷۰ ساخته شده است و بعنوان یک مکان شنای عمومی برای تفریح عموم دایر است.
کانادا: ونکوور، استخر کیتسیلانو
این استخر تنها استخر شنای آب شور در ونکوور است. استخر کیتسیلانو در نزدیکی ساحل واقع شده و دارای ۳ سرسرهی آبی است.
فرانسه ، پاریس، استخر جوزفین بیکر
این استخر به آب رودخانهی سن وصل است. از این رو بی رفتن به این رودخانه میتوان در آب آن شنا کرد. سقف این استخر متحرک بوده و در تابستان فضای استخر سر باز میشود.
اتریش: وین، استخر رپفنوالدبد
استخر رپفنوالدبد در وین به سبب منظره قشنگی دارد، یکی از معروفترین استخرها است.
فنلاند: هلسینکی، استخر جانکاتو
استخر جانکاتو یکی از قدیمیترین استخرها در فنلاند بوده که از سال ۱۹۲۸ برای عموم قابل استفاده شده است. در داخل مجموعه، حمام بخار و سونا هم وجود دارد.
ممکن است برایتان پیش آمده باشد که در طول سفرتان، با کسانی همسفر باشید که کسی را همراه خود ندارند. فکر میکنید تنها هستند؟ غمگیناند؟ نمیدانند درست سفر کردن یعنی چه؟
چه کسی میداند که در چه موقعیتی ممکن است اتفاق بیفتد. در یک فرودگاه منتظر نشستهاید، در بخش پرواز منتظرید، شارژ باتری تلفن همراهتان تمام شده و به دنبال کسی برای آغاز یک گفتگو میگردید. هر چیزی که باشد، آخرالامر شخصی را در گوشهی چشمتان تنها مییابید. بله، طعمه را پیدا کردهاید. (نکته: چنانچه مشغول کتاب خواندن یا ور رفتن با تلفن همراهشان هستند، یعنی این که دلشان نمیخواهد با شما صحبت کنند... بروید و کس دیگری را پیدا کنید.) در زمانهی ما، افراد زیادی هستند که به هزار علت غیر از تجارت، تنها سفر میکنند. سفر با یک همراه، خانواده یا گروهی از دوستان خیلی هم لذتبخش است، ولی این تنها انتخاب برای سفر نیست. آمارها خبر از افزایش میزان سفر تک نفره میدهند. آن هم نه بهعنوان یک حالت "از هیچی که بهتر است!" بلکه بعنوان یک انتخاب درست و حسابی. پیش از آنکه هزار فکر در مورد دلیل این که کسی تنها سفر میکند به ذهنتان برسد، کمی بیشتر فکر کنید و البته حواستان باشد که هیچ کدام از جملههای زیر را برای آغاز گفتگو انتخاب نکنید.
۱. آیا این سفر عرفانی است؟
چی؟ من فقط میخواستم یک بازار مراکشی را از نزدیک ببینم. معنیاش حتماً باید این باشد که به یک سفر "بخور، دعا کن، عشق بورز" (نام یک فیلم) آمدهام تا خدا یا خواهش درونیام را پیدا کنم؟ آمدهام حسابی بگردم و غذای فوقالعاده بخورم. وقتی آدم دارد منظرهی فوقالعادهی اطرافش را میبلعد، مثلا بچهی کوچکی را در پارک تماشا میکند، دیگر فلسفی فکر کردن کمی دشوار به نظر میرسد!
۲. امیدوارید کسی را در سفر برای خودتان پیدا کنید؟
حدس بزنید! همهی افرادی که تنها سفر میکنند، مجرد و تنها نیستند. بنا بر گفتهی نیویورک تایمز، تعداد افراد متاهلی که تنها سفر میکنند، چنانچه از مجردها بیشتر نباشد، کمتر هم نیست. شما هرگز در جریان وضعیت زندگی آن ها نیستید پس به سرعت نتیجهگیری نکنید که به دنبال رابطهی عاطفی میگردند.
۳. تنها سفر میکنید؟ ولی خیلی خوب به نظر میآیید!
ای وای، خودتان چه عکسالعملی به چنین جملهی چاپلوسانهای خواهید داشت؟ (نکته، با هر آدم مجردی که حرف میزنید، در هر حالی، این جمله را کنار بگذارید). سفر کردن با یک همراه یا گروهی از دوستان تنها یکی از انتخابهای ماست و خیلی هم طبیعی است که یک انسان خوب و درست و حسابی (که اتفاقا حتی در یک رابطهی عاطفی سالم هم هست) تصمیم بگیرد یک مرتبه را هم تنها سفر کند. هرگز هم معنی بدی ندارد. معنی چنین چیزی، تنهایی با ارزش و آزادی گردش کردن بی هماهنگی دایم با برنامهی یک همراه دیگر است.
۴. ترجیح نمیدادی این تجربه را با کسی تقسیم میکردی؟
از من میخواهید چه جوابی به این پرسش بدهم؟ لابد این که بله البته، ولی متاسفانه من آدم تنها و بدبخت و احمقی هستم که بی دوست ماندهام و واقعا هر کاری کردم نتوانستم کسی را راضی کنم تا با من به سفر بیاید! بعضی افراد واقعا متوجه این موضوع نمیشوند که تنها سفر کردن میتواند یک انتخاب داوطلبانه و آگاهانه باشد. طبیعتا شما نه به درک این افراد احتیاج دارید، نه تأییدشان و نه حتی بدتر، دلسوزیشان.
۵. تنهایی خسته نمیشوی؟ حوصلهات سر نمیرود؟
خب حقیقت این است که تنها سفر کردن ابعاد خستهکننده و تنهایی را هم به همراه دارد، ولی قرار نیست تمرکزمان روی آن ها باشد. هیجان هم هست، شگفتی هم هست، برانگیختگی، اکتشاف و یک عالم انرژی مثبت هم همین طور. خیلی کار دشواری نیست که با کسانی در سفر آشنا شوید. خصوصا وقتی با کوله پشتیتان سفر میکنید. ولی هر کسی باید خلوت خودش را هم داشته باشد. هرگز این قسمتی از لذت سفر است. قبول که تنها سفر کردن کار هر کسی نیست. ولی نباید اجازه دهید آنهایی که از این شکل سفرخوششان نمیآید نظر منفیشان را به شما تحمیل کنند.
۶. نگران امنیت نیستی؟
معمولا خانمهایی که تنها سفر میکنند، چنین جملهای را هم از خانوادههایشان میشنوند و هم از غریبههایی که تصادفا در سفر ملاقات میکنند. بله، یک سری خطرها با بیرون رفتن و دور دنیا را گشتن ما را تهدید میکنند درست همان میزان که وقتی سر جایمان در خانه هستیم. افرادی که تنها سفر میکنند معمولاً هم باهوش هستند و هم تمامی نکات را برای امنیتشان میدانند. پس نیازی به شما ندارند تا اعتماد به نفسشان را تضعیف کنید یا بهشان حس بیم بدهید.
۷. سفر خیلی رمانتیک است
بله، میتواند درست باشد، ولی سفر با این حال میتواند اهداف دیگری هم داشته باشد. مثلا این که از مکانهای جدید بازدید کنید و با فرهنگهای خارقالعاده آشنا شوید. این میتواند علت خیلی خوبی برای سفر باشد. آدم حتماً به لندن یا رم نمیرود تا عشقش را پیدا کند. نه این که به دنبال عشق بودن چیز بدی باشد، ولی میخواهم بگویم دلایل دیگری هم برای گشتن دنیا وجود دارد.
۸. دو نفری سفر کردن خیلی بهتر است
بله البته، وحی منزل است نه؟ هماهنگ کردن برنامهی دو نفر، سعی برای این که عین روزانه کارهایی بکنیم که هر دو نفر از تمام اوقاتشان لذت ببرند. البته که دو نفره سفر کردن فوقالعاده است. فقط اینکه... نه همیشه! چنانچه تا به حال لذت خودخواهانه و خالص تنها سفر کردن را نچشیدهاید، دارید توی یک جعبه زندگی میکنید! تا امتحانش نکردهاید، دورش نیندازید!
۹. حتماً به تنهایی خیلی دشوار از پسش بر آمدهای
بله، خرید یک بلیت هواپیما از طریق اینترنت واقعا چالشبرانگیز بود. مرخصی گرفتن و برنامهریزی کردن هم همین طور. ساک بستن را که دیگر نگو! خیلی ممنون که تمام کارهای دشواری را که تنهایی از پسشان برآمدهام، بهم یادآوری میکنید. ممکن است خیلی عجیب و شجاعانه به نظر برسد که آدم تنها سفر کند، ولی واقعا دیگر آن قدرها هم غیرمعمول و تحسینبرانگیز نیست.
۱۰. نگران نباش، اوضاع بهتر میشود
خدایا این دیگر یعنی چی واقعا؟! فقط چون دارم به تنهایی در فرودگاه از نوشیدنیام لذت میبرم یا توی یک موزه میچرخم یا برای خودم گردش میکنم یا در کافهای نشستهام و قهوهام را مینوشم، یعنی به دام افسردگی افتادهام؟ دلسوزی و ترحمتان را برای خودتان نگه دارید. من واقعا نیازی به آن ندارم. خیلی ممنون!
۱۱. میخواهی جایی را برای معاشرت با دیگران معرفی کنم؟
حتما پیش خودتان فکر میکنید من میخواهم به هر شکلی شده غم تنهاییام را با سرعت تمام رفع و رجوع کنم؟ خیلی ممنون، چه مهربانید که میخواهید یک عالم پولم را بالای آشامیدنی بدهم، در حالی که برای کمی آرامش اینجا آمدهام. فکر نکنید همهی افرادی که تنها سفر میکنند به دنبال مهمانی میگردند. هر کسی بخواهد، خودش از شما خواهد پرسید.
۱۲. مگر شغلت چیست؟
بماند که خوب است بدانیم همهی آدمها به خاطر تجارت نیست که سفر میکنند، ولی واقعا برای آغاز یک گفتگو این هم پرسش است آخر؟ چرا همهی مردم این پرسش را برای آغاز میپرسند؟ یعنی واقعا شما دلتان میخواهد یک آدم غریبه بیاید برایتان از (وای وای) شغلش حرف بزند؟ بگذارید تکلیفمان را روشن کنیم. به جز ستارگان سینما، فضانوردان و رانندگان مسابقات ماشین سواری (فقط هم همینها!) شغل هیچ کسی جالب نیست، مگر این که همکارش باشید. بیشتر ما، سفر میکنیم که از شغلمان کمی فرار کنیم پس حرفش را به میان نیاورید.
۱۳. چرا یک تور مختص مجردها رزرو نمیکنی؟
من صدها کیلومتر را طی کردهام تا به مقصد جدیدی بیایم، پس حتماً دوست دارم خودم را در یک اتوبوس گرم و خفهکننده مچاله کنم تا بتوانم برای این که آنقدر حواسم پرت شود که جذابیتهای شهر را نبینم چون دارم تمام تلاشم را میکنم که از دست یکی از آن همسفرانی خلاص شوم که دقیقا دنبال کسی برای تفریح میگردد. برای آخرین بار: هر کسی که تنها سفر میکند، پی شکار معاشرین نیامده است!
اشخاصی که به چوب خط ۴۵ کشوری که در طول زندگیشان بازدید کردهاند میبالند، واقعا تجربه و دانش لازم برای جواب منطقی به این سوال را دارند: «بهترین مکان در دنیا کجا است؟» با توجه به مکانهای شگفتآور و مختلفی که در دنیا وجود دارد، پاسخ به این سوال اصلا آسان نیست و از طرفی داشتن یک مکان مورد علاقه برای فردی که زیاد سفر کرده اجتناب ناپذیر است. افرادی که به تایلند سفر میکنند، اغلب آن را به دلایل مختلف مقصدی مورد علاقه میدانند.
از ارزانترین دستفروشهای خیابانی گرفته تا بهترین رستورانها، غذاهای تایلندی حس بسیاری خوبی القا میکنند. نودل پَدتای (Pad Thai)، سوپ تام یام (Tom Yum)، سالاد تند پاپایا، ماهی تند، انبه با برنج کته، شِیک هندوانه و ... از غذاهای لذیذ تایلند هستند. وقتی که این غذاها را مزه میکنید، ممکن است غذاهای تایلندی به طور کامل لیست ۱۰ غذای برتر شما را تشکیل دهند.
سانکران، فستیوال آب که اواسط آوریل برگزار میشود، جشن سال نوی تایلندیها است. شاید این جشن، باشکوهترین جشنی باشد که یک شخص میتواند تجربه کند. در این فستیوال، تمام مردم کشور به مدت دو تا سه روز آب بازی میکنند، با سطل آب، شلنگ، تفنگ آبپاش و هر چیزی که به ذهنتان برسد. حتی ممکن است با «شوخی کارگری» مواجه شوید و شما را در حوض آب پرت کنند. با انجام این رسوم، تمام گناهان و اضطرابهای سال پیش شما شسته میشوند و آمادهی یک شروع جدید میشوید.
با پرداخت چند دلار در تایلند میتوانید ماساژ اعتیاد آوری بگیریدکه تمام وجودتان را زنده میکند. مردم تایلند به صورت مرتب به سالنهای ماساژ میروند، چون از نظر آنها برای سلامتی لازم است. ماساژ تایلندی بر خلاف سبک غربیها که با آرامش همراه است، میتواند شامل گپ و گفت و گو بوده و در جمعی خوش مشرب صورت گیرد. دو ساعت ماساژ از نظر آنها زیاد نیست و انتظار داشته باشید که بر روی شما راه بروند!
حتی پس از سونامی در تایلند، محلیها با این که بسیاری از داشتههایشان را از دست دادند و چیز زیادی برایشان باقی نمانده بود، به نشان دادن سخاوت، مهماننوازی و حس شوخ طبعی خود ادامه دادند. بیرون از مناطق توریستی، محلیها همواره علاقهمند به صحبت با بازدیدکنندگان هستند و با لبخند از آنها استقبال میکنند. در سفر به تایلند با مردمی شاد برخورد خواهید کرد و از معاشرت با آنها لذت خواهید برد.
در تایلند، اکثر مردان حداقل یک یا دو سال زندگی خود را به عنوان راهب میگذرانند که با ردای نارنجی شناخته میشوند. خدمت کردن در معابد به عنوان کمکی برای دنیای پس از مرگ افراد خانواده در نظر گرفته میشود، بنابراین کاری ارزشمند است. مطمئن باشید از معاشرت با راهبان تایلندی پشیمان نخواهید شد، چون با شهروندان دیگر هیچ تفاوتی ندارند. برای این که تایلند واقعی را تجربه کنید، باید به آن جا بروید و با محلیها وقت بگذرانید. کایا ریسپانسیبل تراول (Kaya Responsible Travel)، اِکسپرینشال لِرنینگ اینترنشنال (Experiential Learning International) و جیو ویژنز (GeoVisions) برنامههایی را در تایلند برای شما فراهم میکنند. کایا به طور ویژه اقدامات اجتماعی خاصی نیز در بر دارد که شامل کمک به قربانیان قاچاق انسان، آموزش زبان انگلیسی به جوامع قبیلهای و کمک به آنها و همچنین پروژههای زیست محیطی برای کار روی تپههای جزیرهای یا فیلها است. نظر شما در مورد تایلند چیست، آیا ارزش بهترین کشور دنیا بودن را دارد؟