تاریخ و هنر زیادی در این شهر موج میزند. شهر برلین برای دانشجویان، هنرمندان جوان، نویسندگان، معماران و طراحانی که به این شهر مهاجرت میکنند، به مقصد جذابی تبدیل شده است. به این شهر که نگاه کنید، بناهای زیبا، هنر، تاریخ و شب نشینی هایش توجه شما را به خود جلب خواهد کرد. در واقع برلین شهری کهنه، با قلبی جوان است و یکی از سرگرمکننده ترین، جالبترین، متنوعترین و پیشرفتهترین شهرهای اروپا به شمار میرود. یک نوع حس و تاب حرکت در اینجا وجود دارد که بدون شک آن را دوست خواهید داشت.
برلین به طور معمول دارای آب و هوای سازگار با الگوی آب و هوایی معمولی است. تابستانها گرم است، اما به ندرت انقدر گرم میشود که مشکل آفرین باشد. همچنین تابستان مرطوبترین فصل سال است. زمستانها در این شهر به طور قابل پیشبینی سرد است و برفها در طول زمان روی هم انباشته میشوند. اما همانند برخی از شهرهای شمالی و شرقی اروپا در میان این نعمت خدادای محصور نمیشود. در نهایت اگر میخواهید از جمعیت و شلوغی زیاد در طول تابستان دوری کنید، احتمالا پاییز بهترین فصل برای مسافرت به این شهر است.
هاستلهای مرکز شهر برلین دارای جامعهای بزرگ هستند، و برای کسانی که همیشه در سفر هستند یک بهشت محسوب میشوند. اتاقهای اشتراکی معمولا برای هر شب اقامت بین ۱۰ تا ۳۰ یورو هزینه در بر دارند. هزینه اقامت در اتاقهای خصوصی هم از ۳۵ یورو برای هر شب شروع میشود.
اگر قصد سفر به برلین را داشته باشید از نظر اقامتی احتمالا مشکل خاصی نخواهید داشت. برلین را میشود شهر هتلها هم نامید. در این شهر قیمت هتلها معمولا بسیار مناسب و اقتصادی هستند. شما میتوانید هتلهای ارزانی را در برلین پیدا کنید که از ۳۵ یورو به ازای هر شب اقامت در یک اتاق دونفره به همراه حمام و یک وعده صبحانه شروع میشوند. خبر خوب اینکه، هتلهای مشهور و صاحب نام قیمتشان از حدود ۵۰یورو شروع میشود.
در این شهر میانگین هزینه برای هر وعده غذا در رستوران به همراه نوشیدنی بین ۱۳ تا ۲۳ یورو است. اما هزینه میل کردن غذا در برلین میتواند مقرون به صرفهتر باشد اگر غذاهای محلی را تهیه کنید. تعداد زیادی غرفههای سوسیس و sharwma وجود دارد که غذاهایشان را با قیمتی در حدود ۴ یورو به دست مشتری میرسانند (سوسیس کاری را امتحان کنید). همچنین اگر سری به جنوب محلهی Kreuzburg بزنید، غذاهای ترکی را پیدا خواهید کرد. این نوع غذاها علاوه بر این که خوشمزه هستند، از ارزانترینها در این شهر محسوب میشوند. فست فودهایی همچون مک دونالد هم در بهترین حالت خود معمولا حدود ۶ یورو هزینه در بر دارند. در نهایت اگر علاقمند هستید خودتان آشپزی کنید، میتوانید مواد غذایی مورد نیاز یک هفتهتان را با پرداخت ۲۵ تا ۵۰ یورو، بسته به اینکه مصرفتان چقدر است و چه موادی را خریداری میکنید، تهیه کنید.
برلین شهری بسیار بزرگ و گسترده است، پس شما احتمالا مجبور خواهید شد از سیستم حمل و نقل عمومی استفاده کنید. یک بلیط استاندارد تک سفره در منطقهی AB هزینهی ۱/۷۰ یورویی در بر دارد و قیمت یک بلیط برای یک سفر کوتاه ۱/۶۰ یورو میشود. اگر شما بیشتر از ۳ سفر در روز انجام میدهید، یک بلیط عبوری یک روزه ارزش خرید بیشتری خواهد داشت. بلیط یک روزه برای منطقهی ۶/۰۹-AB یورو خواهد شد. همچنین میتوانید یک بلیط ۷ روزه را با پرداخت ۲۹/۵۰ یورو تهیه کنید. به علاوه این که شما میتوانید این بلیط را در قطارها، اتوبوسها و تراموای هم مورد استفاده قرار دهید. در نهایت می توانید یک دوچرخه را برای یک روز، با پرداخت ۱۵ یورو اجاره کنید که یکی از بهترین راهها برای جابجایی در اطراف این شهر رو به توسعه خواهد بود.
در این شهر دانشجویی، کارت شناسایی شما، در خرید وعده های غذا، هزینهی اقامت و بازدید از موزه ها با مقداری تخفیف به شما کمک خواهد کرد.
تور جایگزین برلین یک فرصت عالی و رایگان است که مثل ویترینی برای بخش هنری برلین عمل میکند و توسط تورهای اروپایی جدید اجرا میشود. می توانید آن ها را در نزدیکی Starbucks واقع در Alexanderplatz حدود ساعت ۱۱ صبح پیدا کنید.
تورهای جدید برلین به طور روزانه اجرا میشوند. تورهای پیادهروی آموزنده اما طولانی که از دروازهی براندنبورگ شروع میشود و به مدت 4 ساعت تا اکثر نقاط داغ و مهم شهر ادامه پیدا می کند. شما را به مرکز شهر خواهد برد، همهی مکان های مهم را به شما نشان خواهد داد، مقداری تاریخ یادتان میدهد و در نهایت به شما کمک خواهد کرد که جهت یابیتان را پیدا کنید. آنها همچنین تورهایی را اطراف نقاط محتلف تاریخی با مضمون کمونیسم، نازی، تاریخ یهود و دیگر موضوعات اجرا خواهند کرد که اگر علاقمند باشید میتوانید در آنها شرکت کنید.
زمان هایی برای ناهار فوقالعاده طی هفته در Oranienburgerstr وجود دارد. برای مثال، میتوانید در رستورانهای بسیار زیبا یک وعده غذا را با پرداخت 6 یورو میل کنید (یک معاملهِ دو سر برد).
از آنجایی که بیشتر تاریخ شهر برلین دردناک و غیر قابل هضم است، این شهر بسیاری از موزه هایش را به طور رایگان در اختیار عموم گذاشته است تا مردم بیشتری با گذشته های پر دردسر این شهر آشنا شوند. پس از این مزیت استفاده کنید و در یادگیری تا حدی که می توانید غرق شوید.
شما می توانید استطاعت یک شهر را با توجه به قیمت مواد غذایی آن بسنجید. غذا در برلین قطعا ارزان خواهد بود. نه فقط غذاهای خیابانی(میتوانید سوسیس کاری را کمتر از ۵ یورو در هرجایی تهیه کنید)، بلکه کبابها، پیتزاها و حتی رستورانها قیمتهای ارزانی دارند. میتوانید وعدههای غذایی زیادی را با کمتر از ۷ یورو تهیه کنید. شدیدا پیشنهاد میکنیم که در Mustafas غذا میل کنید، چرا که یکی از بهترین کبابها را در برلین سرو میکنند.
مشهورترین میدان شهر برلین شامل یک برج تلویزیونی ۳۶۸ متری به نام Fernsehturm است. شما میتوانید برای بازدید از مناظر درخشان این شهر از این برج دیدن کنید. این برج از هرجایی از شهر قابل مشاهده است.
نکتهها:
باقی ماندههای دروازهی برلین یکی از بهترین و دیدنی ترین نقاط این شهر است. در طول زمانی که برلین تقسیم شده بود. دروازهی براندنبورگ در یک زمین خالی از سکنه واقع در پشت برلین بود و زمانی مشهور شد که پس از فرو ریختن دیوار برلین در ۲۲ دسامبر ۱۹۸۹ بازگشایی شد. این بنا یک سازهی ماسهسنگی است که قدمتش به سال ۱۷۹۱ برمیگردد و توسط ۱۲ ستون به سبک یونان باستان، مقاوم ایستاده است و در حال حاظر به عنوان محور پاریسر پلاتز عمل میکند.
نکتهها:
گالری هنری فضای بازی که دارای شاخصههای آثار هنری گرافیکی است. بخش شرقی دیوار برلین بزرگترین قسمت آن است که تاکنون باقی مانده است و با آثار هنری و نقاشیهای گرافیتی مشهور تزئین شده است.
نکتهها:
مشهورترین بخش تقسیماتی دیوار برلین نقطهی بازرسی چارلی است. این مکان درواقع زمانی که دیوار هنوز سر پا بود، به عنوان گذرگاهی بین دو بخش شرقی و غربی استفاده میشد.
در دههی ۱۹۲۰، Potsdamer Platz شلوغترین میدان در اروپا محسوب میشد، اما این میدان در طول جنگ جهانی دوم نابود و به وسیلهی دیوار برلین تقسیم و پس از اتحاد دو آلمان تبدیل به بزرگ ترین ساختمان اروپا شد. این ساختمان نمونه ی ممتازی از برلین جدید با معماری جدید است که از جمله ادارهها، هتلها، سینماها، مراکز خرید و مرکز بزرگ کمپانی سونی را در بر میگیرد.
نکتهها:
محل نشست پارلمانی آلمان، یکی از تاریخیترین نقاط برلین محسوب میشود. این بنا در حال حاضر دارای یک گنبد جدید است و جمعیت زیادی در این شهر را به خود جذب می کند. بنایی که دارای تاریخی غنی است و داستانهایی از آلمان قرن ۱۹ را بازتاب میدهد.
نکتهها:
موزهی تاریخ آلمان هرموردی از دوران ماقبل تاریخ تا به امروزه را پوشش میدهد. نمایشگاهها و نشانههای زیادی وجود دارند که اطلاعات را به همراه پیش زمینهای خوب ارایه می دهند. تماشای این موزه حدود دو یا سه ساعت از وقت شما را میگیرد.
اگر دنبال جایی هستید که از فضای شهری فاصله بگیرید، یک محیط گسترده از بزرگترین جنگل برلین مکانی عالی برای این کار به شمار میرود. البته بهتر است قبل از این کار وضعیت آب و هوا را خوب بررسی کنید، اما گذشته از این موضوع کارهای زیادی برای انجام دادن در این نقطه وجود دارد.
نکتهها:
قدیمیترین باغ وحش آلمان و محبوبترین در سراسر اوپا که اولین بار در سال ۱۸۴۱ افتتاح شد. این مکان علاوه بر حیوانات معمولی و به عبارتی کلاسیک تعدادی از گونههای کم یاب و در خطر انقراض را در خود نگه می دارد. در مجموع، این باغ وحش خانهی بیش از ۱۴۰۰۰ گونه است. فضا و محیط این مکان استثنایی و آکواریوم هم به همان اندازه دلفریب است.
این موضوع همیشه زیبا است اگر یک مکان خوش آب و هوا و فضای سبز در میان شلوغی و سازههای شهری را بشناسیم. مهم نیست که چه موقع از سال باشد، در هر صورت این باغ همیشه زیبا است. باغ گل رز به طرزی تماشایی می درخشد. همچنین یک زمین آب بازی، باغ وحش حیوانات دست آموز و حتی یک قطار مینیاتوری در این ناحیه وجود دارد که می توانید از آنها لذت ببرید.
پارک Treptower در بخش شرقی برلین واقع شده است. این مکان تقریبا یک پارک تفریحی قدیمی، و رها شده است که البته میتوانید از آن بازید کنید. همچنین این پارک مکانی محبوب برای دوچرخه سواری است که یک جزیرهی کوچک در نزدیکی آن وجود دارد، جایی که آخر هفتهها یک بازار فروش اموال مسروقه در آن برپا میشود.
نکتهها:
واقع در بخش جنوبی شهر برلین میتوانید پارک Templehof را پیدا کنید. این پارک در اصل محل فرودگاهی قدیمی است که به وسیلهی خطوط هوایی برلین، زمانی که روسها شهر را محاصره کردند مورد استفاده قرار میگرفت. در حال حاضر، این مکان یک پارک بزرگ با تعداد زیادی پلاک و اطلاعات در مورد فرودگاه قدیمی است. اگرچه نمیشود گفت که بهترن پارک برلین است، اما حداقل قدم زدن در بخشی از تاریخ لذت خاص خودش را خواهد داشت.
نکتهها:
برلین یکی از مراکز بزرگ موسیقی در سراسر اروپا محسوب میشود که بهترین دی جیها، موزیسینها، خواننده ها و گروههای موسیقی در آن به اجرا میپردازند. از این رو، مهم نیست که به چه سبک موسیقی علاقمند هستید، در هر صورت می توانید از شنیدن موسیقی مورد پسندتان در این شهر لذت ببرید.
اگر دنبال کسب آرامشی به یاد ماندنی به همراه شنیدن موسیقی زیر سقفی قوسی و روشن در یک استخر آب گرم هستید به هیچ وجه این یکی را از دست ندهید. در طول هفته، کنسرتهای زندهای از جمله Dj ، کلاسیک و البته جاز در شب برگزار میشود. همچنین یک سونا به همراه ماساژ درمانی در این مکان وجود دارد که خستگی را از تنتان بیرون خواهد برد.
نکتهها:
در جریان کنفرانس خبری که در عصر روز ۹ نوامبر ۱۹۸۹ برگزار شد، «گونتر شبافسکی» از دفتر سیاسی آلمان شرقی بدون مقدمه اعلام کرد که محدودیتها روی ویزای مسافرتی برچیده خواهد شد. وقتی از او سوال کردند که این سیاست جدید چه موقع اجرا میشود در پاسخ او گفت: به سرعت و بدون هیچ تاخیری! اما در حقیقت این سیاست قرار بود که روز بعد ابلاغ شود و همچنان نیازمند عبور از فرایند طولانی صدور ویزا بود. پاسخ گیجکننده شبافسکی و گزارش غلط رسانهها باعث شد تا هزاران نفر از شهروندان برلین شرقی به سمت دیوار بروند. در ایستگاه بازرسی خیابان «بُرنهولمر»، «هارالد جاگر» افسر مسئول با گروه زیادی از افراد مواجه شد. او در انتظار پاسخ از مقامات ارشد بود و تنها چیزی که میشنوید توهین بود. از طرف دیگر او روز بعد منتظر دریافت آزمایش تشخیص سرطان خود نیز بود. هارالد که عصبی و درمانده بود مرز را با تشخیص خودش باز کرد و سایر ایستگاهها نیز همین کار را کردند.
بیش از ۲ میلیون نفر از شهروندان آلمان شرقی که بیشترشان کارگران و متخصصان حرفهای بودند بین سالهای ۱۹۴۹ و ۱۹۶۱ به آلمان غربی گریختند. اتحاد جماهیر شوروی درخواستهای آلمان شرقی مبنی بر ساخت دیوار در سال ۱۹۵۳ را رد کرده بود اما با رسیدن آمار فرارها به ۱۰۰۰ نفر در روز، در تابستان ۱۹۶۱ رهبر شوروی «نیکیتا خروشچف» سرانجام دستور ساخت را داد. ساکنان برلین در صبح ۱۳ آگوست ۱۹۶۱ در حالی از خواب برخواستند که یک دیوار ساخته شده از سیم خاردار بین شرق و غرب برلین فاصله انداخته بود. در روزهای بعد آلمان شرقی شروع به ایجاد مانع بتنی کرد.
۴۳ کیلومتر از دیواری که برلین را به شرق و غرب تقسیم کرده بود شامل ۲ دیوار بتنی بود که بین آنها ۱۴۰ متر فاصله قرار داشت که به نام نوار مرگ شناخته میشد. در این فاصله برجکهای نگهبانی، سنگرها، سگهای نگهبان، نورافکنها و مسلسل قرار داشت.
مرکز مطالعه تاریخ معاصر پوتسدام و مرکز اسناد و تاریخ دیوار برلین گزارش کردهاند که حداقل ۱۳۸ نفر بر اثر تیراندازی، حوادث تصادفی یا خودکشی پس از عدم موفقیت در عبور از دیوار، کشته شدهاند؛ اگرچه دیگر محققین اعداد بالاتری را عنوان میکنند. اولین قربانی «ایدا زیکمن» بود که در ۲۲ آگوست ۱۹۶۱ در پرش از پنجره آپارتمانش که در طبقهی چهارم کنار دیوار برلین قرار داشت، کشته شد. آخرین قربانی جوانی بود که در مارس ۱۹۸۹ سعی داشت با کمک یک بالن از دیوار عبور کند اما بر اثر برخورد با خطوط انتقال برق کشته شد.
اولین فردی که از دیوار برلین فرار کرد افسر ۱۹ ساله آلمان شرقی سرجوخه «کنراد شومان» بود که از روی سیم خاردار یک متری عبور کرد. صحنه این فرار تاریخی با گرفتن یک عکس، جاودانه شد. همراه با افزایش ارتفاع دیوار نقشههای فرار نیز ماهرانهتر میشدند. فراریان در محفظههای مخفی درون خودرو خود را پنهان میکردند و فرار از طریق تونل ومجراهای فاضلاب نیز مرسوم شده بود. «برادران بتک» پیچیدهترین نقشه فرار را اجرا کردند. برادر بزرگتر به نام «اینگو» با استفاده از یک تشک که روی رودخانه شناور شده بود در سال ۱۹۷۵ فرار کرد. ۸ سال بعد برادر بعدی به نام «هولگر» با استفاده از کمان، یک کابل فلزی را به ساختمانی در طرف دیگر دیوار پرتاب کرد و از روی کابل خود را به سمت دیگر دیوار رساند. در سال ۱۹۸۹ دو برادر دیگر با استفاده از یک هواپیمای خیلی سبک برادر کوچکشان به نام «ایگبرت» را نجات دادند.
در ژوئن ۱۹۶۱ «خروشچف» به «کندی» هشدار داد اگر نیروهای غربی برلین را ترک نکنند، غرب برلین را محاصره خواهند کرد. حرکتی ستیزهجویانه که میتوانست به جنگ منجر شود. وقتی کندی خبر ایجاد دیوار برلین به جای محاصره برلین را شنید به یکی از دستیارانش به طور محرمانه گفت: راهحل خوبی نیست اما خیلی بهتر از شروع جنگ است. این پایان بحران برلین است. ما نترسیدهایم آنها هستند که ترسیدهاند. ما قصد نداریم هیچ کاری بکنیم چرا که هیچ راهحل جایگزینی به جز جنگ وجود ندارد.
در ۲۶ ژوئن ۱۹۶۳ کندی در اجتماع برلینیها در کنار دیوار با زبان آلمانی به آنها گفت که من یک برلینی هستم. او قصد داشت تا با اعلام این موضوع که او یک برلینی است اتحاد بین برلینیها را به نمایش بگذارد. اما بعضی از منتقدین میگویند او با اضافه کردن یک حرف اضافه در کنار لغت برلین به آلمانی گفته است که من یک دونات ژلهای هستم. البته زبانشناسان میگویند که کندی دچار یک اشتباه گرامری نشده است چرا که وقتی گوینده برای مخاطبان در مورد ملیت صحبت میکند وجود این حرف اضافه ضروری است. پس جای هیچ ابهامی برای شنونده باقی نمیماند.
دولت آلمانی شرقی ادعا میکرد که منظور از ایجاد این دیوار نگه داشتن مردم خودش در برلین شرقی نبود بلکه مانعی در راه جاسوسان و عقاید آلمانی غربی است. دو هفته بعد از صدور دستور ساخت دیوار، رهبر آلمانی شرقی «والتر اولبریخت» ادعا کرد: ما تمام رخنهها در خانه خودمان را بستیم و سوراخهایی را که دشمنان آلمان از طریق آن وارد میشدند را پر کردیم.
پادشاه پروس، فردریک ویلیام دوم بود که دستور ساخت دروازه پیروزی را داد. دروازهای که در نقش پشت صحنه سخنرانیهای مشهور کندی و ریگان ظاهر شد. وقتی ساخت این دروازه در سال ۱۷۹۱به پایان رسید، دروازه براندنبورگ دیواری که از دهه ۳۰ به دور شهر قرار داشت را به هم متصل کرد.
دیوار برلین در تابستان ۱۹۹۰ به طور رسمی تخریب شد. بیش از ۴۰,۰۰۰ تکه از این دیوار برای پروژههای ساخت و ساز درون خود آلمان دوباره مورد استفاده قرار گرفت. اما چند صد قطعه از این دیوار در سراسر دنیا پراکنده شدند از باغ واتیکان گرفته تا دیوار سرویس بهداشتی در کازینویی در لاسوگاس.