دوبلین، شهری مملو از جاذبههای دیدنی و البته با هزینههای نسبتا بالا است. خوشبختانه، این شهر گزینههای رایگانی هم در اختیار بازدیدکنندگان قرار میدهد. گزینههایی که حتی بهتر میتوانند عطش تاریخی و فرهنگی گردشگران را برطرف کنند. به لطف ورودی رایگان تمامی موزههای ملی، و حتی یک تور رایگان خانهی رئیس جمهور میتوانید دوبلین را از نظر بگذرانید قبل از این که حتی کیف پولتان را دربیاورید.
تمامی موزههای دولتی در دوبلین، رایگان و درب آنها به روی عموم باز است. میتوانید به موزهی ملی تاریخ طبیعی بروید که دوبلینیها، به خاطر وفور جانوارن تاکسیدرمیشده که در ساختمان قدیمی نگهداری میشوند، آن را به «دد زو» (Dead Zoo) هم میشناسند. موزهی ملی باستانشناسی نمایشگاهی از انسانهای مومیایی یافتشده در گیلابهای سراسر ایرلند دارد. و موزهی ملی هنرهای تزئینی نمایشگاهی با عنوان «چیزی که میپوشیدیم» دارد که لباسهای ایرلندی را در ادوار مختلف به نمایش میگذارد. این موزهها در روزهای دوشنبه و تعطیلات ملی، تعطیل هستند.
کتابخانهی چستر بیتی که بیشتر از آن که یک کتابخانه باشد، یک موزه است، مجوعهای از مصنوعات و آثار باستانی را که توسط «سر آلفرد چستر بیتی» (Sir Alfred Chester Beatty) به شهر دوبلین اهدا شده، نگهداری میکند. این کتابخانه همچنین نسخههای اصلی و مصوری از قرآن و کتاب مقدس را نگه میدارد و نمایشگاه هنر کتاب، که به شما دربارهی شیوهای که کتابت در فرهنگهای مختلف، طی قرنها کامل شد نگاهی جامع میدهد. حتما پلهها را تا باغچهی روی پشت بام بالا بروید تا بتوانید شهر را از بالا ببینید.
گالری علوم درست واقع در ورودی کالج ترینیتی ترکیبی از مباحث علمی و یک گالری هنری است. نمایشگاههای این گالری که توسط دانشجویان ارشد کالج ترینیتی اداره میشوند، قصد دارند تا بازدیدکنندگان را به پرسش ترغیب کنند و آغازگر بحثهایی دربارهی این که چگونه نظریههای علمی با زندگی روزمرهی ما در ارتباط هستند، باشند.
پارکهای شهری آراستهی دوبلین راه گریزی مسالمتآمیز در قلب شلوغی خیابانها و پیادهروهای شهر فراهم میکنند. پرهیجانترین آنها، «سنت استیونز گرین» (St. Stephen’s Green) در بالای خیابان «گرفتن» (Grafton) است که در حوضچهی واقع در آن میتوانید خانوادهی قوها را تماشا کنید. برای تجربهی بهترین پیکنیک، بهتر است در یک پنجشنبه، هنگام نهار، به میدان «مریون» (Merrion) و غرفههای غذاهای محلی آن، سر بزنید و برای تجربهی سکوت و آرامش واقعی، از «آیوی گاردنز» (Iveagh Gardens) جایی که احتمالا تنها فرد غیر محلی خواهید بود، بازدید کنید. پارکهای شهر هنگام غروب بسته میشوند، پس بهتر است حواستان به نواختن زنگها که به بازدیدکنندگان نسبت به بسته شدن دروازههای آهنی هشدار میدهند، باشد.
کالج ترینیتی در زمینی به مساحت چهل هکتار، در مرکز شهر دوبلین، واقع است و از هر طرف با حصارهای فلزی بلند احاطه شده شده است. به محض ورود از طریق درب چوبی بزرگ، هیاهوهای شهر محو میشود. میتوانید یک تور راهنمایی که هدایتش بر عهدهی دانشجویان تاریخ این کالج است، اختیار کنید، یا به راحتی راه خود را به سمت گالری هنری پردیس کالج کج کنید یا حتی یک مسابقهی کریکت را در یک بعدازظهر یکشنبه تماشا کنید.
میتوانید در «آرس ان اوکتران» (Aras an Uachtarain)، اقامتگاه رئیس جمهور ایرلند، گردش کنید. این بنا، در کنار بزرگترین فضای سبز دوبلین، فونیکس پارک، به عنوان کلبهی محقرانهتر جنگلبان آنجا در سال ۱۷۵۱ ساخته شد. بعد از چندین مورد توسیع بنا و نوسازی، این ساختمان سفید عظیم، به کاخ سفید آمریکا شباهت پیدا کرده است. برای تهیهی بلیت مجانی به «مرکز بازدیدکنندگان فونیکس پارک» مراجعه کنید. بلیتهای رایگان نصیب کسانی خواهد شد که زودتر مراجعه کرده باشند.
علاوه بر موزههای ملی، دوبلین دستچینی از گالریها را، هم بزرگ و هم کوچک، در خود جای داده است. گالری «هیو لین» (Hugh Lane) جنب «گاردن آو ریممبرنس» (باغی برای بزرگداشت درگذشتگان) که اتفاقا آن هم رایگان است، قرار دارد. این گالری تمام کارگاه هنری «لندن» فرانسیس بیکن (نقاش) را در خود جای داده است. «گالری آکادمی سلطنتی هیبرنیان» (Royal Hibernian Academy Gallery)، سالانه، هر تابستان، یک نمایشگاه دوماهه برگزار میکند که مملو از هنرمندان آماتور و تحسینشده است. گالری ملی ایرلند هم، همهروزه چندین نوبت تورهایی کوتاه برای معرفی مجموعهی دائمیشان به بازدیدکنندگان برگزار میکند.
میدان «میتینگهوس» (Meetinghouse) در تمپل بار، شنبهها، تبدیل به بازار کشاورزان با غرفههایی پر از محصلات کشاورزی، پنیر، محصولات پخته، زیتون و حتی صدف، میشود. میدان میتینگهوس، چترهای دائمی زیبایی هم بالای سر خود دارد، که آن را حتی در روزهای بارانی به مقصدی عالی تبدیل میکند.
شاید بتوانید صحنههای خرید در خیابان «گرفتن» (که پر از فروشگاههای زنجیرهایای است که در آمریکا پیدا میکنید) را نادیده بگیرید و از آنها رد شوید، ولی آوازخوانان خیابانی دلیلی کافی هستند برای این که در این خیابان عریض (که مخصوص عابرین پیاده هم هست) آرام و آسودهخاطر قدم بزنید. نزدیک تعطیلات میتوانید حتی «بونو» (خوانندهی مشهور ایرلندی) و «گلن هنزارد» (Glen Hansard) را هم در آنجا پیدا کنید.
فرقی نمیکند کجای دوبلین باشید، به هر حال خیلی از درهای زیبای سبک گرجستانی که مناسب کارتپستالند، دور نیستید. میتوانید در خیابان «هنریتا» (Henriettaa) در شمال شهر یا در میدان مریون در جنوب شهر، قدم بزنید و مسحور در رنگ درها و درکوبههای پر از جزئیات شوید. این سبک درها بازماندگانی از سالهای ۱۷۰۰ هستند؛ زمانی که دوبلین بزرگترین و آبادترین شهر امپراتوری بریتانیا بعد از لندن بود و خانههای گرجی با آجرنماهای قرمز و سقفهای گچکاریشدهی زیبا ساخته میشدند. برای اینکه بتوانید بفهمید خانههای گرجی که در آن زمان که ساخته میشدند به چیزی شباهت داشتند، میتوانید از «شماره ۲۹ – موزه خانهی گرجی» بازدید کنید. (دارای هزینهی ورودی)
ایرلند سومین جزیرهی بزرگ اروپا و کشوری با قوانین و سنتهای عجیب و غریب است که شاید دانستن این حقایق برای شما جذاب باشد:
۱. در سال ۲۰۱۱، ایرلند با جمعیتی حدود ۶/۴ میلیون نفر بعد از بریتانیا دومین جزیرهی پرجمعیت اروپا شناخته شد.
۲. اولین شواهد مربوط به حضور بشر در ایرلند به ۱۲۸۰۰ سال قبل از میلاد مسیح میرسد!
۳. ایرلندیها انگلیس را در تهاجم نورمنها در قرن ۱۲ میلادی شناختند!
۴. در سال ۱۸۰۱ پادشاهی ایرلند و پادشاهی بریتانیای کبیر با یکدیگر ادغام شدند تا پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند را شکل دهند.
۵. در ایرلند کافهای وجود دارد که از سال ۹۰۰ میلادی شروع به کار کرده است و هنوز هم به کار خود ادامه میدهد!
۶. کشتی تایتانیک RMS در «بلفاست» واقع در ایرلند شمالی ساخته شد.
۷. در ایرلند هیچ ماری وجود ندارد چون این خزنده خونسرد است و دمای بدن آن با دمای محیط تغییر میکند و نمیتوانست در زمینهای یخزده در عصر یخبندان گذشته زنده بماند!
۸. جمعیت ایرلند هنوز هم بعد از قحطی سالهای ۱۸۴۵ تا ۱۸۵۲ نتوانسته است مانند قبل شود. قبل از قحطی جمعیت ایرلند ۸ میلیون نفر بود و امروزه جمعیت آن ۶/۸ میلیون نفر است.
۹. با توجه به جدا بودن ایرلند از سرزمین اصلی اروپا، این کشور فاقد برخی گونههای جانوری است که در دیگر نقاط اروپا وجود دارد مانند گوزنهای کوچک (شوکا)، موش کور، راسو و راسوی بدبو.
۱۰. پیشوند «Mac» که در نام خانوادگی ایرلندیها وجود دارد بهمعنی «پسر» است و پیشوند «O» به معنی «نواده» میباشد.
۱۱. فقط کمتر از ۱۰ درصد جمعیت جمهوری ایرلند، خارج از نظام آموزشی و در مکالمات روزمره ایرلندی صحبت میکنند!
۱۲. تمام خرسهای قطبی که امروزه زنده هستند، میتوانند اصل و نسب خود را از یک خرس قهوهای ماده ردیابی کنند که ۵۰ هزار سال در ایرلند زندگی میکرد!
۱۳. قدیمیترین مجموعهی قایق بادبانی جهان در سال ۱۷۲۰ در ایرلند با نام «Royal Cork Yacht Club» افتتاح شد.
۱۴. جد پدری «مارتین لوتر کینگ جونیور» ایرلندی بود.
۱۵. اگر یکی از پدربزرگها یا مادربزرگهای شما ایرلندی باشد، میتوانید به راحتی تبعیت ایرلندی بگیرید و مهم نیست کجا زندگی میکنید یا کجا متولد شدهاید یا اصلا اطلاعاتی در مورد ایرلند دارید یا نه!