والنسیا به تولید چینی و سرامیک شهرت دارد. یکی از بهترین سوغاتیهایی که در سفر به این شهر میتوانید خریداری کنید، ظروف و وسایل آشپزخانه است. اگر به چینی و سرامیک علاقه دارید، علاوه بر خرید میتوانید از موزهی سرامیک در کاخ باشکوه و دیدنی Marquis of Dos Aguas بازدید کنید.
در میدان Plaza Redonda و خیابانهای مجاور، فروشگاههای داخل و خارج سنترال مارکت میتوانید این سوغات رنگارنگ و زیبا را خریداری کنید.
در والنسیا بر خلاف سایر شهرهای بزرگ اسپانیا، صنایع دستی سنتی هنوز هم در معرض فروش قرار میگیرد. اگر به صنایع دستی سنتی علاقه دارید، محصولات چرمی و حصیری دستساز را میتوانید از فروشگاههای اطراف سنترال مارکت خریداری کنید.
آیا میدانستید که در دوران روم، روغن زیتون اسپانیا، از تمام انواع روغنهای زیتون ارزشمندتر و باکیفیتتر بوده است؟
شاید بد نباشد که در سفر به والنسیا یک شیشه از این مایع طلایی رنگ را به عنوان سوغات خریداری کنید و از کیفیت آن لذت ببرید.
انواع روغن زیتون را میتوانید از سنترال مارکت و سوپرمارکتهای El Corte Inglés خریداری کنید.
اگر در خانواده و نزدیکانتان کسی هست که عاشق فوتبال باشد حتما این سوغاتی را دوست خواهد داشت. بزرگترین فروشگاه باشگاه فوتبال والنسیا در نزدیکی سیتی هال در میدان Plaza de Ayuntamiento قرار دارد.
اگر به دنبال سوغات ارزان هستید، میتوانید در فروشگاههای مختلف سوغات، یادگاریهایی از قبیل جاکلیدی، تندیسهای کوچک از شخصیتهای مشهور، ماکتهای کوچک از آثار دیدنی والنسیا، کارتپستال و ... را خریداری کنید. سوغاتیهایی کوچک با یک پیام بزرگ: اینکه ما در طول سفر هم به یاد عزیزانمان هستیم.
میوههای خشک شده مثل زردآلو، فرش و جواهرات در ارمنستان بسیار معروف هستند. اما تنها این محصولات نیستند که در ارمنستان اهمیت فراوان دارند بلکه در تمام شهرهای ارمنستان چیزهای جالبی برای هدیه دادن پیدا میشود. اما مغازههای سوغاتی فروشی، اکثراً در ایروان موجود هستند.
سالهای سال، هنرمندان ارمنی به کشف هنر و خلاقیت خود افتخار کردهاند. میتوانید در مرکز شهر ایروان، صحت آن را به چشم ببینید. در آنجا هنرهای دستی از همه نوع موجود است. در این فروشگاه رنگارنگ، نقاشیهای منحصر به فرد، سفال کاری، گلدوزیهای زیبا، سنگ، حجاری فرش و چلیپا سنگ، همه و همه یافت میشود. در این فروشگاه با محصولات جالب و خیره کنندهای رو برو خواهید شد. فروشگاه ورنیسژ، کارهای بینظیری از آبسیدین سنگ که به طور گسترده از آن استفاده میشود را به شما ارائه میدهد. ارامنه از این سنگها، گردنبند و گوشوارههای زیبا درست میکنند.
همه مدل از همه قیمت را میتوانید در این بازار پیدا کنید. جواهرات بسیار شیک و زیبا برای دوستان، همکاران و خانواده شما بسیار مناسب است. برای دیدن این فروشگاه پیشنهاد میکنیم آخر هفتهها سر بزنید زیرا در روزهای دیگر موزه Cafesjian هزار پله در آن جا برای خرید آثار هنری برپاست. در میان آثار دستی و هنری از هنرمندان معروف، میتوانید صنایع دستی ارمنی مانند عروسک، جواهرات ممتاز و بیهمتا، سنبلهای ملی و رخت آویزهای چوبی را خریداری کنید. اگر زمانتان کم است و هنوز میخواهید برای خانواده خود خرید کنید، میتوانید از وبسایتهای آنلاین نیز محصولات مورد علاقه خود را سفارش دهید.
همچنین برای سوغاتی میتوانید از گالری دالان نیز بازدید کنید. دالان یک گالری قدیمی است که به معنی گذرگاه میان ساختمان و خیابان که یکی از پر بازدیدترین مکانها از طرف مسافران تور ارمنستان است. در این گالری زیبا میتوانید هر جنسی با همه نوع قیمتی برای خود و خانوادهتان بخرید. در این جا نیز صنایع دستی و جواهراتی که توسط هنرمندان حرفهای ارمنی درست شدهاند را میتوانید خریداری کنید. از سوغاتیهای کوچکی که میتوانید برای آشنایان و خانواده خود بخرید، مگنتهایی با تصاویر آرارات، انار، انگور، چلیپا سنگ و غیره هستند. پس از خرید نیز در کافیشاپی که در حیاط گالری وجود دارد نوشیدنی بنوشید.
بازارهای ایروان ارمنستان بسیار متعدد است و امکانات خرید متنوعی در ایروان فراهم است؛ از دستفروشان خیابانی که فریادزنان، از دمپاییهای چینی و آباژورهای ایرانی گرفته تا جواهرات دستساز و سرامیکهای تزئینی میفروشند، تا فروشگاههای لوکس صنایعدستی و البسه. هر فروشندهای یک قیمت نهایی دارد که از آن پایینتر نمیآید، پس آزادانه چانه بزنید و ببینید که چه قیمتی واقعیتر است. گمرک ارمنستان درباره صدور عتیقهجات و آنچه گنجینه ملی اطلاق میشود بسیار حساس است، پس اگر مایل به خرید فرش یا اثری هنری هستید، مطمئن شوید فروشنده اوراق لازم جهت صدور آن را فراهم میکند.
یکی از سوغاتیهای معروف ارمنستان مربای گردو است. این مربا از نظر طعم به آلبالو و از نظر رنگ به زرشکی نزدیک است. مربای گردو بسیار خوشمزه است اگر گذرتان به این کشور افتاد حتماً آن را برای مصرف خود و بهعنوان سوغات ارمنستان تهیه کنید. دراکثر سوپرمارکتها این مربا در دسترس است اما مرغوبترین نوع آن را میتوانید در روستاهای توریستی گقارت (geghart) و گارنی (garni) تهیه کنید.
خاچکار از جمله صنایع دستی قدیمی ارمنستان محسوب میشود، خاچکار که نام ارمنی این آثار است از دو قسمت تشکیل میشود خاچ به معنای صلیب و کار هم به معنی سنگ که در نهایت ترجمه آن به فارسی چلیپا سنگ است. چلیپا به سنگهایی گفته میشود که روی آنها طرح صلیب حکاکی شده است. اکثر این چلیپا سنگها در ارمنستان حکم زیارت گاه یافتهاند. همچنین شما می توایند نمونههای کوچک این آثار را بهعنوان نماد و یا سوغات کشور ارمنستان تهیه کنید.
ارمنستان لقب یکی از بهترین و بزرگترین تولید کننده شکلات را، از آن خود کرده است. در سفر به کشور ارمنستان، اگر به دنبال یک سوغاتی جدید با قیمت مناسب هستید، بهترین انتخاب خرید قهوه و شکلات است مطمئناً با تهیه چنین سوغاتی از ایروان، رضایت همه جلب خواهد شد. شما در شهر ایروان میتوانید با بهترین قیمت و کیفیت شکلات و قهوه مورد نیاز خود را تهیه کنید.
صنایع دستی ارمنستان از قدمت دیرینهای برخوردار است، به دلیل گسترش صنعت گردشگری در این کشور، فروشگاههای بسیاری میتوان یافت که عرضه کننده صنایعدستی ارمنستان هستند و این امر خرید آسانی را برای شما فراهم آورده است. از جمله صنایع دستی عرضه شده میتوان به چلیپا اشاره کرد که در مورد آن توضیحاتی بیان شد، ساخت لوازم دکوری و کاربردی از سنگهای اوبسیدیان، هنری دستی دیگری که میتوان از آن نام برد، جواهرسازی و طلا سازی است که یکی از هنرهای سنتی است که قدمت آن به قرنها پیش بازمیگردد. مطمئناً کالاهای زیبای در این مراکز خرید وجود دارند که شما میتوانید بهعنوان سوغات ایروان ارمنستان خرید کنید.
برخی از مشهورترین برندهای لباس در ارمنستان حضور فعال دارند. قیمت این پوشاکهای برند به مراتب از نمونه مشابه در ایران کمتر است. در ادامه نشانی برخی از معروفترین آنها را برای شما مخاطبان کجارو ذکر میکنیم، تا در سفر به ارمنستان خرید سادهتر و فرصت بیشتری برای گشت و گذار داشته باشید.
بسیاری از گردشگران تمایل دارند بارها و بارا به کافیشاپهای این شهر مراجعه کنند. از ویژگیهای این شهر می توان به موزههای هنر، پارکهای زیبا و کافیشاپهای شگفتانگیز اشاره کرد. آمستردام نسبت به دیگر شهرهای اروپایی مقرون به صرفهتر است، اما قیمت نسبتا بالای هتل و هاستل، مانع از این میشود که آن را ارزان به شمار آوریم. منطقهی توریستی در مرکز شهر، تقریبا هر آنچیزی را که دوست دارید ببینید در خود دارد. همچنین کوچکی این منطقه باعث می شود که بتوانید با پیاده روی در حدود ۴۰ دقیقه، بیشتر نقاط آن را بازدید کنید و حتی ممکن است به استفاده از وسیلهی نقلیه هم مجبور نباشید.
می توان آب و هوا در آمستردام را نسبتا معتدل توصیف کرد. همانطور که برف در آن کمیاب است، گرمای هوا هم آزار دهنده نخواهد بود. با این وجود، این امکان وجود دارد که در بیشتر طول سال با آسمانی خاکستری به همراه نم نم باران روبرو شویم. همچنین وزش باد ممکن است سرمای هوای زمستان را از آنچه که واقعا هست سردتر کند. علاوه بر آن، باراش شدید باران رایج نیست و احتمالا به داشتن چتر نیاز پیدا نخواهید کرد. تابستانها با آب و هوایی بسیار خوب در آمستردام روبرو هستیم به همین دلیل با جمعیت زیادی روبرو خواهیم شد. بنابراین اگر نمیخواهید احساس اینکه در یک پارک تفریحی هستید به شما دست بدهد، فصلهای بهار و پاییز، بهترین انتخاب ممکن برای سفر به این شهر خواهند بود.
اوج هجوم گردشگر به آمستردام و به طبع آن افزایش قیمتها (Peak Season)، ماههای جولای، آگوست (اوت) و تعطیلات زمستان است. فصلهای پرگردشگر یا به اصطلاح High season از ماه مارس تا نوامبر به استثنای جولای و آگوست (فصول اوج گردشگری) طول میکشد. در نقطهی مخالف می توان فصول کم گردشگر یا به اصطلاح Off season را از ماه دسامبر تا فوریه (به جز تعطیلات) در نظر گرفت. با تمام این اوصاف، قیمت هتلهای آمستردام در تمام طول سال تغییرات زیادی نمیکند و باید مقرون به صرفهترین زمان را زمستان در نظر گرفت. خارج از فصل زمستان، پیدا کردن جای مناسب با قیمت ارزان مشکل است، پس بهتر است از آنجایی که قیمتها تمایل به افزایش دارند، در سریعترین زمان ممکن و از قبل به صورت اینترنتی جا رزرو کنید. پیدا کردن اتاق در این مدت و به محض ورود به شهر امکانپذیر است، اما بهترین و ارزانترین مکانها سریع پر میشوند، به خاطر همین موضوع شدیدا توصیه میشود که از قبل اقدام به رزرو اتاق کنید.
قیمت انواع هاستل در آمستردام به میزان زیادی متفاوت است. شما می توانید اتاقهایی در رنج ۲۰ تا ۵۵ یورو به ازای هر شب اقامت (اتاقهای اشتراکی)، بسته به موقعیت مکانی و محبوبیت پیدا کنید. اتاق های خصوصی هم حدود ۷۰ تا ۹۰ یورو به ازای یک شب اقامت در اتاقی دو نفره یا یک اتاق با تخت دونفره هزینه در بر دارند.
صدها هتل و هاستل در مرکز شهر آمستردام وجود دارد که تقریبا همهی آنها یک وعده صبحانه را ارایه می دهند. به علاوه همهی آنها هزینهی مالیات را از مسافران می گیرند. بنابراین بهتر است با ذهنی باز به مقایسهی قیمتها بپردازید. استاندارد هتلها در این شهر نسبتا بالا است. اما به یاد داشته باشید که که هتل های ۲ ستاره و پایینتر اغلب راهپلههای شیب داری دارند که برای بیشتر مردم مقداری دردسر ساز هستند. در هر صورت اگر بخواهیم لیستی از قیمت انواع هتل بر اساس کیفیت و تعداد ستاره تهیه کنیم، نتیجه به شرح زیر خواهد بود:
آمستردام به عنوان یک مقصد غذایی شناخته شده نیست، با این حال، محدودهی انتخاب رستورانها و آشپزهایش شگفتانگیز است. میشود به راحتی غذاهای خوب و مقرون به صرفه در آن پیدا کرد. به علاوه اینکه برای خبرههای غذایی انتخابهای خوشمزه و گران هم به راحتی پیدا میشوند.
صبحانه: همانطور که پیشتر گفتیم، تقریبا همهی هتلها و هاستلهای این شهر وعدهی صبحانه را به مشتریانشان ارایه می دهند، اما اگر دوست داشتید گزینههای ارزان و خوبی در اطراف این هتلها پیدا میشوند که می توانید صبحانهی مورد علاقهتان را در آنها میل کنید. ( ۳ تا ۶ یورو)
ناهار: شاید برای صرف ناهار، فلافلیها و فستفودها گزینهی خوبی باشند ( ۴ تا ۸ یورو)، همچنین رستورانهای نشستنی هم هستند که کمی گرانتر میشوند. (۵ تا ۱۵۵ یورو)
شام: اگر دنبال گزینههای خوب و البته ارزان هستید، پیشنهاد ما به شما پیتزافروشیها هستند. (۶ تا ۱۰ یورو)
مک دونالد: خوشبختانه مک دونالد در آمستردام ارزان است و در بهترین حالت خود معمولا بیشتر از ۳ یورو هزینه در بر ندارد.
کافه: نوشیدن قهوه، اسپرسو و کاپوچینو در یک کافیشاپ یا کافه حدود ۲ تا ۲.۸۰ یورو برای شما هزینه در بر دارد. اگر دوست دارید خودتان آشپزی کنید، بسته به اینکه به کدام سبک از غذای غربی یا آسیایی علاقمند باشید، میتوانید مواد غذایی مورد نیاز یک هفتهتان را با پرداخت به ترتیب حدود۶۱.۵ و۴۶.۵ یورو تهیه کنید. به یاد داشته باشید محاسبه قیمتها بر اساس میزان کالری استاندارد و مواد غذایی مورد نیاز یک انسان سالم و بالغ تنظیم شده است که اقلامی چون نان تازه، برنج سفید، تخم مرغ، شیر (سبک غربی)، سینهی مرغ (پوست کنده و بدون استخوان)، پنیر محلی (سبک غربی)، سیب درختی، پرتقال، گوجه فرنگی، سیب زمینی و کاهو میشود. مسلم است که اگر مواد بیشتری نیاز دارید، باید هزینهی بیشتری بپردازید.
جابجایی در هر نقطه از شهر آمستردام توسط سیستم حمل و نقل عمومی ساده و راحت است. این سیستم کارآمد عمده نقاط شهر را با استفاده از قطار، تراموای، مترو، اتوبوس و کشتی به هم متصل میکند.
اتوبوس: شرکتهای واحد اتوبوسرانی از جمله GVB (شرکت اصلی)، (Connexxion (R-Net و EBS نبض شبکهی اتوبوسرانی آمستردام را در اختیار دارند. این شبکه بسیار کارآمد است و همهی محلههای این شهر را با نواحی دیگر و حومه مرتبط میسازد. بلیطهای تک سفره یا یک ساعته مرسومترین بلیطهایی هستند که میتوانید به طور مستقیم آنها را از رانندگان تهیه کنید، با این وجود بلیطهایی همچون ۲۴، ۴۸، ۷۲ یا ۹۶ ساعت (معتبر در شرکت GVB) ارزش خرید بالاتری دارند. همچنین بلیط Amsterdam & Region Day اگر قصد دارید در مناطق مختلف این شهر به گشت و گذار بپردازید ارزش زیادی دارد. همهی اتوبوسهای این شهر درگاههای ورود و خروج دارند، به این معنی که مسافران با در اختیار داشتن چیپ کارت حمل و نقل عمومی (OV-Chipkaart) میتوانند سفر ارزانتری داشته باشند.
تراموای: بسیاری از پایانههای تراموا در ایستگاه مرکزی آمستردام واقع شدهاند. ۲ ایستگاه تراموا در بیرون بخش جلویی ایستگاه مرکزی وجود دارد، یکی در سمت شرقی و دیگری در سمت غربی که فاصلهی کمی با هم دارند. ترامواهای مرکز شهر، محلهها و نواحی مختلف آمستردام را پوشش می دهند. بومی های آمستردام هنگام سفر با تراموا از چیپ کارت حمل و نقل استفاده میکنند، با این وجود امکان خرید بلیطهای ۱ ساعته، ۲۴ و ۴۸ ساعته (معتبر تنها در GVB، شامل تراموا، اتوبوس و مترو) هم وجود دارد.
مترو: همهی ایستگاههای مترو در آمستردام دارای درگاههای ورود و خروج هستند و تنها توسط چیپکارتها و کارتهای معتبر سفری دیگر قابل استفاده خواهند بود. اگر امکان در اختیار داشتن چیپکارت شخصی برایتان وجود ندارد، می توانید بلیطهای ۱ ساعته و یا چیپکارتهای قابل شارژ غیر شخصی را در میزهای خدماتی GVB یا ماشینهای فروش مخصوص تعبیه شده در ایستگاه ها تهیه کنید.
قیمت انواع بلیط و کارت سفری و همچنین هزینهی جابجایی با تاکسی در آمستردام به شرح زیر است:
نکته: به یاد داشته باشید کارتهای عبور مدتدار، در طول زمانی که اعتبار دارند، دسترسی نامحدود به سیستم حمل و نقل عمومی را برایتان فراهم می کند.
کارت عبور مذکور علاوه بر اینکه دسترسی رایگان به سیستم حمل و نقل عمومی را برایتان مقدور میسازد، این امکان را هم فراهم می کند که از جاذبهها و موزههای عمده و اصلی شهر بدون پرداخت هزینهی اضافی دیدن کنید. اگر می خواهید از تعداد زیادی موزه دیدن کنید، این کارت به میزان قابل توجهی هزینههای شما را کم خواهد کرد.
اگر می خواهید اکثر نقاط بیرونی شهر را مشاهده کنید، در یکی از این تورهای رایگان پیاده روی شرکت کنید. راهی عالی برای کسب اطلاعات در مورد شهر، بدون اینکه هزینهای پرداخت کنید. بزرگترین تورپیادهروی این شهر، تورهای اروپای جدید هستند.
بر خلاف کشتیهای گران کروز (Canal Cruise)، شما می توانید با هزینهی کمتری برای خودتان یک قایق اجاره کنید. اگر تعداد شما ۳ یا ۴ نفر باشد، برای هر کدام از شما تنها حدود ۶ یورو هزینه در بر خواهد داشت.
مکانهایی همچون Febo, Walk to Wok, Maoz همگی نقاطی هستند که می توانید در آنها غذای ارزان میل کنید. مهمتر از همه اینکه اگر خارج از زمان معمول ناهار، غذا میل کنید، هزینههای پرداختیتان کمتر خواهد شد.
پرنسس سومین و بیرونیترین کانل آبی آمستردام به شمار میرود. این سه کانال یک پروژهی گسترده با حجم عظیمی از سرمایهگذاری بودند که در سال ۱۶۱۲ ساخت آنها شروع و ۵۰ سال بعد به اتمام رسید. وقتی که این پروژه پایان یافت، آمستردام ۴ برابر اندازهی اصلی اش رشد کرد. کانال پرنسس در سال ۲۰۰۹ به عنوان میراث جهانی به ثبت رسید. کانالی بسیار زیبا و ناحیهای ساکت که برای قدم زدن فوق العاده به شمار می رود. همچنین اگر مایل باشید می توانید با پرداخت مبلغی سوار یکی از کشتی های کروز شوید و در طول این کانال همزمان با میل کردن یک وعده ناهار دلچسب، به تماشای شهر بپردزاید.
نکتهها:
شاید چندان شبیه موزه های دیگر نباشد، اما به شما تصویری اجمالی از سبک زندگی درون کانالهای آمستردام را خواهد داد. هنگامی که در امتداد کانال قدم میزنید فرصت دیدار از این موزه را از دست ندهید.
نکتهها:
یک نکته برای طرفداران خریدهای لوکس اینکه به احتمال زیاد P.C. Hoofstraat بهترین خیابان برای خرید در سراسر هلند به شمار میرود. در این خیابان میتوانید همهی نامهای بزرگ را در ردیفهای کنار هم پیدا کنید. اگر پول کافی دارید در اینجا می توانید هر آنچه را که دوست دارید خرید کنید و حتی اگر توان خرید زیادی هم نداشته باشید، ارزش بازدید ۱ تا ۲ ساعته را دارد.
نکتهها: اگر عاشق اتومبیل و اجناس لوکس باشید در این خیابان می توانید به تماشای آنها بپردازید.
همانطور که حدس میزنید، ویژگی اصلی این موزه داشتن بزرگترین مجموعهی هنری از آثار هنرمند برجستهی سبک پُست امپرسیونیسم (پسا دریافتگری) یعنی ونسان ون گوک است. بعضی از شاهکارهای این هنرمند از جمله گلهای آفتابگردان و سیبزمینی خورها به خوبی شناخته شده هستند. علاوه بر این میتوانید در این موزه به کشف مواردی که ون گوک از آنها الهام گرفته و همچنین تماشای نمایشگاه جالب در مورد زندگی این هنرمند نامدار بپردازید.
نکتهها:
میدان پر جنب و جوش Leiden واقع در مرکز شهر گسترهی وسیع و مختلفی از رستوران و کافه از مکانهای لوکس گرفته تا مقرون به صرفه را در خود جای داده است. در طول روز، یکی از بهترین کارهایی که می توانید انجام دهید، نشستن در یکی از تراس های این میدان و نگاه کردن به اجرای هنرمندان خیابانی در حالی که نوشیدنی خوشمزهای میل میکنید خواهد بود. پس از آن و در طول شب، این میدان پر از مردمی می شود که در تلاش برای تفریح کردن هستند. بازدید از میدان Leiden را به هیچ وجه از دست ندهید.
نکتهها:
اگر دنبال مکانی هستید که هدیه و سوغاتی تهیه کنید، به احتمال فراوان این بازار مناسب شما خواهد بود. تنها بازار گل شناور جهان که گسترهی وسیعی از گلهای خیره کننده در آن به فروش میرسد. به علاوه میتوانید انواع و اقسام بذر و پیاز گل را تهیه و برای کشت به کشور خودتان ببرید. با وجود اینکه بازار گل همیشه لذتی سرشار از احساس را به همراه دارد، اما مشخصا بهترین زمان برای بازدید از آن فصلهای بهار و تابستان است.
نکتهها:
کاخ سلطنتی آمستردام ابتدا در قرن ۱۷ میلادی به عنوان تالار شهر ساخته شد اما خیلی زود تبدیل به اقامتگاه لوئیس ناپلئون (برادر ناپلئون) گشت و تا پایان امپراطوری فرانسه یک کاخ باقی ماند. این کاخ که در میدان Damm قرار دارد در حال حاضر به روی بازدیدکنندگان باز است. نه تنها معماری این بنا تحسین بر انگیز است، بلکه میزبان تعداد زیادی نمایشگاه است که تاریخ غنی و قدیمی شهر را به نمایش میگذارد.
نکتهها: با وجود اینکه کاخ اغلب طول سال به روی عموم باز است، در هنگام انجام وظایف دولتی دربهای آن بسته میماند.
هنگامی که در جنگ جهانی دوم هلند توسط نازی ها اشغال شد، آنِ فرانک به همراه خانوادهاش در این خانهی قرن هفدهمی پنهان شدند. او و خانوادهاش قبل از اینکه پیدا و به اردوگاههای کار اجباری فرستاده شوند، موفق شدند بیش از ۲ سال را در اینجا مخفی شوند. بعد از پیدا شدن دفترچه خاطرات آنِ، این خانه به یک موزه تبدیل شد و توسط نمایشگاهی از اسناد مستند و تاریخی، داستان آنِ و خانوادهاش را بازگو می کند. اگر دنبال تجربهی یک تراژدی عمیق و به یادماندنی در آمستردام هستید، بازدید از این خانه را به هیچ وجه از دست ندهید. نکتهها:
واحهای آرام در دل آمستردام که مکانی عالی برای استراحت به شمار میرود. با وجود اینکه واندل پارک توریستیترین پارک آمستردام محسوب میشود، نزدیکیاش به کوی موزه از آرامش و اتمسفر زیبای آن کم نمی کند. به این پارک بروید، هوای تازه را با تمام انرژی تنفس کنید، به تماشای مجسمهی زیبای پیکاسو بپردازید، و حتی به دیدن اجرای تئاتر روباز که در طول تابستان برنامه اجرا می کنند مشغول شوید. بسیاری از گردشگران و مردم بومی آمستردام اوقات خودشان را در این پارک سپری می کنند. بازدید از آن را از دست ندهید.
نکتهها:
غرق شدن در نقاشیهای زیبای هلندی بلژیکی موردی است که در موزهی فضای باز مربوط به فرهنگ هلندی Zaanse Schans آن را تجربه خواهید کرد. آسیابهای بادی، معماری مسکونی عصر طلایی هلند، کارگاههای آموزشی و آتلیهها همه و همه از مواردی هستند که در اینجا می توانید پیدا کنید. علاوه بر اینها میتوانید دربارهی پنیرسازی معروف هلند و صنایع دستی این کشور اطلاعات زیادی را یاد بگیرید. همهی اینها در یک چشم انداز بسیار زیبای روستایی و نه چندان دور از شهر برای شما فراهم است.
نکتهها: با قطار از آمستردام به این سمت که سفر کنید، تنها ۱۷ دقیقه فاصله خواهید داشت.
Amsterdamse Bos قلمرو وسیعی است که فعالیتهای تفریحی زیادی را برای گردشگران فراهم می کند. بازدید از مزرعهی پرورش بز و نمونه محصولات تولیدی آن، یک سفر تفریحی با قایق، شناکردن در استخرها، و به پایان رساندن همهی این ها با رفتن به چشمهی آب گرم تجربههای هستند که در این منطقه در انتظار شما خواهند بود و اگر هر کدام از اینها برای شما سرگرم کننده نبود، احتمالا دوچرخه سواری راضیتان خواهد کرد.
نکتهها:
باغ گیاهشناسی بیشتر از یک باغ به همراه گیاهان زیبا و کمیاب به شمار میرود. از آنجا که هلندی ها همیشه ملتی عالی برای تجارت بودهاند، باغ گیاهشناسی مکانی است که بسیاری از پیشرفتهای گیاهشناسی در آن شکل گرفته است. برای مثال، سنت غربی نوشیدن قهوه با آوردن گیاهی از عربستان و کشت آن در آمستردام ، از اینجا شروع شده است. همچنین اتفاقی مشابه برای روغن پالم افتاده است که در اینجا کشت، و سپس به جنوب شرق آسیا منتقل شده است.
نکتهها:
در رستوران Eye میتوانید غذایتان را در یک ساختمان، با معماری عالی معاصر که توسط Delugan Meissl طراحی شده است و مناظری خیره کننده از بندر IJ را در اختیارتان میگذارد میل کنید و اینها تنها ۲ دلیل خوب از چند دلیل برای بازدید از این رستوران است. رستوران Eye ظروف غذای فوقالعادهای را با استفاده از محصولات محلی سرو می کند. همچنین این رستوران میزبان انستیتوی فیلم هلند است که در طول سال انتخابهای بزرگی از رویدادها را پیش روی شما قرار خواهد داد.
نکتهها:
پس از ۱۰ سال نوسازی، به صورتی باشکوه در سال ۲۰۱۳درهای موزهی امپراطوری به روی عموم باز شد. این موزه بروی تاریخ و هنر منمرکز شده است و مجموعهی خیره کنندهی آن شامل تعداد زیادی شاهکار از نقاشانی همچون رامبرانت و ورمیر میشود. بازدید از این موزهی ارزشمند را به هیچ وجه از دست ندهید.
نکتهها:
به دلیل آنکه این کلیسای بزرگ در مرکز یک شبکه خیابان واقع شده است میتوان احتمال داد که اینجا در زمان رومیها نیز یک بنای مقدس به شمار میرفته است. طبق اطلاعات موجود اولین کلیسا با نام کلیسای «سانتا ماریا ماجوره» (St. Maria Maggiore) در سال 355 بعد از میلاد و دومین کلیسا با نام کلیسای «سانتا تسلا» (St. Tecla) در سال 836 بعد از میلاد مسیح در این مکان ساخته شده است؛ هر دو بنا در سال 1075 در یک آتش سوزی سوختهاند؛ بعد از این واقعه و تخریب برج کلیسا مقامات و ساکنین شهر به این نتیجه رسیدهاند که به یک کلیسای جدید نیاز دارند؛ در کنار این اوضاع فرمانروای جدید میلان و بستگانش توانستهاند وضعیت سیاسی را به دست بگیرند و در سال 1386 یک کلیسای جدید را برای مردم بسازند.
در ابتدا کارها به سبک معماری ایتالیایی و به دست یک مهندس به نام «سیمون دا اورسنیگو» (Simone da Orsenigo) انجام میشده است؛ به این منظور چند ساختمان بزرگ در مکان ساخت تخریب و ساخت و ساز شروع گردیده است. این فعالیت تا حد زیادی توسط شهروندان میلان پشتیبانی شده به همین دلیل کمک هزینه ی زیادی برای ساخت این بنا جمع گردیده است. در این جریان سنگ مورد نیاز ساخت و ساز را با تخریب کلیسای قدیمی «سانتا ماریا ماجوره» تهیه کردهاند.
اورسنیگو تصمیم داشته که کلیسا را از آجر به سبک معماری گوتیک لمباردی بسازد اگرچه که حاکم شهر اهداف بلند پروازانهتری داشته و میخواسته که کلیسا را بر مبنای جدیدترین هنر و سبک معماری اروپا بسازد. پس از مدتی در سال 1389 یک معمار فرانسوی به نام «نیکولاس بن اونچر» (Nicolas de Bonaventure) به فرآیند کار دعوت شده است. او کلیسا را دوباره به سبک گوتیک ریونانت فرانسوی طراحی کرده و همچنین تصمیم گرفته که در ساخت این بنا از سنگ مرمر کندوگلیا استفاده کند؛ نوعی مرمر به رنگ سفید و صورتی که معدن آن در کوههای آلپ، در شمال غربی میلان پیدا شد. این معدن تا به امروز در تملک سازندگان کلیسای جامع میلان بوده است.
کار به خوبی ادامه داشته تا این که ده سال بعد معماران مجبور به نصب مکانیزمی شدند که بتوانند با کمک آن سنگها را به ارتفاع بالاتر انتقال دهند. در همین زمان یک استاد فرانسوی دیگر به نام «ژان میگنو» (Jean Mignot) به کار دعوت میشود؛ میگنو رویکردی بسیار انتقادی در مورد روند کار داشته و به اشتباه معتقد بوده است که بنای ساخته شده در آستانه فروپاشی قرار دارد.
ظاهراً چندین معمار خارجی برای کمک به روند ساخت کلیسای جامع میلان دعوت آمدند اما همگی با ناخوشنودی سنگ تراشان محلی روبرو شدند. کارگران از تغییرات مداومی که در کار ایجاد میشده ناراضی بودند و کار در یک جو بسیار متشنج پیش میرفت، اگرچه که این تشنج و سختی به ساخته شدن یک بنای بسیار زیبا انجامید. همزمان با مرگ حاکم میلان در سال 1402 کلیسا تقریباً نیمه کاره بود؛ مرگ این شخصیت در کنار مشکلات مالی باعث شد که روند کار با سرعت آهستهای پیش رود.
حجم گستردهای از کار دوباره در سال 1480 شروع میشود؛ دیوارها و سقف ساخته شده و سپس بین سالهای 1500 تا 1510 ساخت دکور داخلی شروع میگردد. نمای خارجی کلیسا برای مدتی طولانی به صورت ساده باقی ماند؛ روند کار در سال 1510 کند میشود و تنها آراستگىها و جزییاتی داخلی به بنا اضافه میشود. در سال 1564 «کارلو برومیو» (Carlo Borromeo) به عنوان اسقف اعظم میلان انتخاب شد و روند ساخت و ساز دوباره آغاز گردید و در سال 1571 «پلگرینو تیبالدی» (Pellegrino Tibaldi) به عنوان سرمهندس کار انتخاب شد؛ وی تصمیم گرفت که از یک سبک معماری مدرن در ساخت کلیسا استفاده کند و سبک معماری رنسانس ایتالیایی را پیشنهاد میکند اگرچه که این تغییر سبک انجام نمیشود و «پلگرینو» در سال 1584 شهر را ترک کرد.
ساخت نمای خارجی بنا بالاخره در قرن هفدهم شروع و پس از مدتی کار به سبک باروک در سال 1638 ساخته میشود. در سال 1649 یک معمار جدید به نام «کارلو بوزی» (Carlo Buzzi) برای ادامه روند ساخت انتخاب میشود؛ شخصی که نمای بیرونی کلیسا را دوباره به سبک گوتیک برمیگرداند.
بلندترین ریزهکاری کلیسا، منار «مدونینا» (Madonnina) در سال 1762 ساخته شد. این منار را «فرانچسکو کروچی» (Francesco Croce) با ارتفاعی معادل 108 متر طراحی کرد. در بالای این منار یک مجسمه 4 متری از مدونینا گذاشته شده است. براساس یک سنت معماری تاکنون هیچ بنایی در میلان مرتفعتر از منار مدونینا ساخته نشده است. نمای خارجی کلیسا سرانجام در سالهای حکومت ناپلئون بناپارت ((Napoleon Bonaparte) پایان یافت. وی در سال 18055 در این کلیسا به عنوان شاه ایتالیا تاج گذاری شد. در طراحی نمای خارجی کلیسا از ترکیبی از سبک قدیمی و جدید گوتیک استفاده شده است.
کار طراحی و ساخت همچنان تا قرن نوزدهم و بیستم ادامه یافت تا این که در بین سالهای 1829 تا 1858 کلیسا، شیشه کارىِ منقوش سادهتری را به خود گرفت؛ آخرین دروازه بنا هم در ششم ژانویه 1965 گذاشته شده است. این کار آخرین پروسهای است که در روند ساخت کلیسای جامع میلان انجام شده اگرچه که هنوز هم ریزه کاریهایی برای انجام دادن باقی مانده است.
کلیسای جامع میلان دومین کلیسای بزرگ گوتیک جهان است و از نظر وسعت و مساحت بعد از «کلیسای جامع سویل» اسپانیا قرار دارد. این بنا همچنین بلندترین طاق کامل جهان را نیز به ارتفاع 45 را داراست. در ساخت این بنا از 52 ستون استفاده شده است که ارتفاع بلندترین ستونهای صحن آن به 24.5 متر میرسد. کلیسای جامع میلان 135 منار دارد که با طاقهای مایلى به هم متصل شده اند. در حال حاضر 3400 مجسمه به سبکهای مختلف در این کلیسا گذاشته شده است که سبک طراحی آنها از گوتیک تا آرت دکو را در بر میگیرد. امکان مشاهده سقف این بنا هم برای بازدیدکنندگان وجود دارد.
نمای خارجی کلیسای جامع میلان روشن، آراسته و امیدبخش است اما نمای داخلی آن کمی زاهدانه و تیره به نظر میرسد. کف این کلیسا به دستان پلگرینو تیبالدی (Pellegrino Tibaldi) طراحی و بین سالهای 1584 تا 1940 از سه نوع مرمر به رنگهای سفید، ساه و قرمز ساخته شده است. همان طور که گفته شد این کلیسا مجسمههای زیادی را در خود جای داده است؛ یکی از عجیب ترین و ارزشمندترین مجسمهها، تندیس «سانتا بیارتولومه فلید» (St. Bartholomew Flayed) است که ظاهری روح مانند دارد و انرژی خارق العادهای را از خود منتشر میکند.
کلیسای جامع میلان توانسته است در طول سالیان زیاد ساخت خویش با وجود اختلاف نظر موجود در بین طراحان و سازندگانش پابرجا بماند. مردم جهان با چشم تمجید و ترس به آن نگاه میکنند، اگرچه که رای آنها در مورد معماری این بنا به گونه دیگری است. کارشناسان مشهور هنر، معماری این بنا را مخصوصاً در قرن نوزدهم مورد انتقاد قرار دادهاند. «جان راسکین» (John Ruskin) در مورد این بنا میگوید: در ساخت کلیسای جامع میلان از همه سبکهای معماری دزدیده شده است. همه سبکها در این بنا فاسد شدهاند به حدی که هیچ ابتکاری در آن دیده نمیشود. مجسمهها بدترین آثاری هستند که تا به حال از طرف شخصی ارائه شده اند. «اسکار وایلد» (Oscar Wilde) در یک نامه که در سال 1875 به مادرش مینویسد، میگوید: کلیسای جامع میلان یک شکست بزرگ و نمای خارجی آن غول مانند و غیرهنری است. جزییات معماری در آن در ارتفاعی گذاشته شده اند که با چشم دیده نمیشوند. همه چیز در آن زننده است؛ شکستی بزرگ و باابهت با اندازهای بزرگ و باور نکردنی.
اگرچه که «مارک تویین» (Mark Twain) در سال 1867 در مورد این بنا نظری متفاوت داشته است. وی میگوید: آنها میگویند که کلیسای جامع میلان دومین کلیسای بزرگ جهان است. من نمیدانم که چگونه این بنا را در مقام دوم گذاشتهاند.
دوبلین، شهری مملو از جاذبههای دیدنی و البته با هزینههای نسبتا بالا است. خوشبختانه، این شهر گزینههای رایگانی هم در اختیار بازدیدکنندگان قرار میدهد. گزینههایی که حتی بهتر میتوانند عطش تاریخی و فرهنگی گردشگران را برطرف کنند. به لطف ورودی رایگان تمامی موزههای ملی، و حتی یک تور رایگان خانهی رئیس جمهور میتوانید دوبلین را از نظر بگذرانید قبل از این که حتی کیف پولتان را دربیاورید.
تمامی موزههای دولتی در دوبلین، رایگان و درب آنها به روی عموم باز است. میتوانید به موزهی ملی تاریخ طبیعی بروید که دوبلینیها، به خاطر وفور جانوارن تاکسیدرمیشده که در ساختمان قدیمی نگهداری میشوند، آن را به «دد زو» (Dead Zoo) هم میشناسند. موزهی ملی باستانشناسی نمایشگاهی از انسانهای مومیایی یافتشده در گیلابهای سراسر ایرلند دارد. و موزهی ملی هنرهای تزئینی نمایشگاهی با عنوان «چیزی که میپوشیدیم» دارد که لباسهای ایرلندی را در ادوار مختلف به نمایش میگذارد. این موزهها در روزهای دوشنبه و تعطیلات ملی، تعطیل هستند.
کتابخانهی چستر بیتی که بیشتر از آن که یک کتابخانه باشد، یک موزه است، مجوعهای از مصنوعات و آثار باستانی را که توسط «سر آلفرد چستر بیتی» (Sir Alfred Chester Beatty) به شهر دوبلین اهدا شده، نگهداری میکند. این کتابخانه همچنین نسخههای اصلی و مصوری از قرآن و کتاب مقدس را نگه میدارد و نمایشگاه هنر کتاب، که به شما دربارهی شیوهای که کتابت در فرهنگهای مختلف، طی قرنها کامل شد نگاهی جامع میدهد. حتما پلهها را تا باغچهی روی پشت بام بالا بروید تا بتوانید شهر را از بالا ببینید.
گالری علوم درست واقع در ورودی کالج ترینیتی ترکیبی از مباحث علمی و یک گالری هنری است. نمایشگاههای این گالری که توسط دانشجویان ارشد کالج ترینیتی اداره میشوند، قصد دارند تا بازدیدکنندگان را به پرسش ترغیب کنند و آغازگر بحثهایی دربارهی این که چگونه نظریههای علمی با زندگی روزمرهی ما در ارتباط هستند، باشند.
پارکهای شهری آراستهی دوبلین راه گریزی مسالمتآمیز در قلب شلوغی خیابانها و پیادهروهای شهر فراهم میکنند. پرهیجانترین آنها، «سنت استیونز گرین» (St. Stephen’s Green) در بالای خیابان «گرفتن» (Grafton) است که در حوضچهی واقع در آن میتوانید خانوادهی قوها را تماشا کنید. برای تجربهی بهترین پیکنیک، بهتر است در یک پنجشنبه، هنگام نهار، به میدان «مریون» (Merrion) و غرفههای غذاهای محلی آن، سر بزنید و برای تجربهی سکوت و آرامش واقعی، از «آیوی گاردنز» (Iveagh Gardens) جایی که احتمالا تنها فرد غیر محلی خواهید بود، بازدید کنید. پارکهای شهر هنگام غروب بسته میشوند، پس بهتر است حواستان به نواختن زنگها که به بازدیدکنندگان نسبت به بسته شدن دروازههای آهنی هشدار میدهند، باشد.
کالج ترینیتی در زمینی به مساحت چهل هکتار، در مرکز شهر دوبلین، واقع است و از هر طرف با حصارهای فلزی بلند احاطه شده شده است. به محض ورود از طریق درب چوبی بزرگ، هیاهوهای شهر محو میشود. میتوانید یک تور راهنمایی که هدایتش بر عهدهی دانشجویان تاریخ این کالج است، اختیار کنید، یا به راحتی راه خود را به سمت گالری هنری پردیس کالج کج کنید یا حتی یک مسابقهی کریکت را در یک بعدازظهر یکشنبه تماشا کنید.
میتوانید در «آرس ان اوکتران» (Aras an Uachtarain)، اقامتگاه رئیس جمهور ایرلند، گردش کنید. این بنا، در کنار بزرگترین فضای سبز دوبلین، فونیکس پارک، به عنوان کلبهی محقرانهتر جنگلبان آنجا در سال ۱۷۵۱ ساخته شد. بعد از چندین مورد توسیع بنا و نوسازی، این ساختمان سفید عظیم، به کاخ سفید آمریکا شباهت پیدا کرده است. برای تهیهی بلیت مجانی به «مرکز بازدیدکنندگان فونیکس پارک» مراجعه کنید. بلیتهای رایگان نصیب کسانی خواهد شد که زودتر مراجعه کرده باشند.
علاوه بر موزههای ملی، دوبلین دستچینی از گالریها را، هم بزرگ و هم کوچک، در خود جای داده است. گالری «هیو لین» (Hugh Lane) جنب «گاردن آو ریممبرنس» (باغی برای بزرگداشت درگذشتگان) که اتفاقا آن هم رایگان است، قرار دارد. این گالری تمام کارگاه هنری «لندن» فرانسیس بیکن (نقاش) را در خود جای داده است. «گالری آکادمی سلطنتی هیبرنیان» (Royal Hibernian Academy Gallery)، سالانه، هر تابستان، یک نمایشگاه دوماهه برگزار میکند که مملو از هنرمندان آماتور و تحسینشده است. گالری ملی ایرلند هم، همهروزه چندین نوبت تورهایی کوتاه برای معرفی مجموعهی دائمیشان به بازدیدکنندگان برگزار میکند.
میدان «میتینگهوس» (Meetinghouse) در تمپل بار، شنبهها، تبدیل به بازار کشاورزان با غرفههایی پر از محصلات کشاورزی، پنیر، محصولات پخته، زیتون و حتی صدف، میشود. میدان میتینگهوس، چترهای دائمی زیبایی هم بالای سر خود دارد، که آن را حتی در روزهای بارانی به مقصدی عالی تبدیل میکند.
شاید بتوانید صحنههای خرید در خیابان «گرفتن» (که پر از فروشگاههای زنجیرهایای است که در آمریکا پیدا میکنید) را نادیده بگیرید و از آنها رد شوید، ولی آوازخوانان خیابانی دلیلی کافی هستند برای این که در این خیابان عریض (که مخصوص عابرین پیاده هم هست) آرام و آسودهخاطر قدم بزنید. نزدیک تعطیلات میتوانید حتی «بونو» (خوانندهی مشهور ایرلندی) و «گلن هنزارد» (Glen Hansard) را هم در آنجا پیدا کنید.
فرقی نمیکند کجای دوبلین باشید، به هر حال خیلی از درهای زیبای سبک گرجستانی که مناسب کارتپستالند، دور نیستید. میتوانید در خیابان «هنریتا» (Henriettaa) در شمال شهر یا در میدان مریون در جنوب شهر، قدم بزنید و مسحور در رنگ درها و درکوبههای پر از جزئیات شوید. این سبک درها بازماندگانی از سالهای ۱۷۰۰ هستند؛ زمانی که دوبلین بزرگترین و آبادترین شهر امپراتوری بریتانیا بعد از لندن بود و خانههای گرجی با آجرنماهای قرمز و سقفهای گچکاریشدهی زیبا ساخته میشدند. برای اینکه بتوانید بفهمید خانههای گرجی که در آن زمان که ساخته میشدند به چیزی شباهت داشتند، میتوانید از «شماره ۲۹ – موزه خانهی گرجی» بازدید کنید. (دارای هزینهی ورودی)