موزهی نظامی لبنان به حفاظت از ابزارهای جنگی قدیمی لبنان اختصاص داده شده است. این موزه در وزارت دفاع ملی لبنان در یرزه، روستایی در جنوب شرقی بیروت، واقع شده است. در نزدیکی ورودی وزارت دفاع ملی، برج بزرگی وجود دارد که تانکهای واقعی، توپخانه، خمپاره و خودروهای زره پوش جنگی به آن جوش خورده و لابهلای طبقات این برج قرار گرفته است. این بنای ۵،۰۰۰ تنی که شبیه یک ساختمان جنگزده است، ۳۰ متر ارتفاع دارد و شامل ۷۸ خودروی جنگی است. این برج در سال ۱۹۹۵ توسط هنرمند فرانسوی آمریکایی الاصل، آرمند فرناندز طراحی شده و آن را «امیدی برای صلح» نامیده است. این موزه بازتاب قابل توجهی از تصویر شهری است که مدتها قبل فقط چشماندازازی ازشهری تخریب شده بود.
ایدهی ساخت این سازه از مدتها قبل در ذهن آرمند فرناندز بود. طبق گزارش Independent، او پیشنهاد بنای زرهی خود را به شهر استراسبورگ در اوایل ۱۹۷۰ در جشن روز پیاده شدن نیروهای متفقین در فرانسه داده بود. طبق گزارشات نیویورک تایمز او حتی طرح خود را در آمریکا نیز امتحان کرده بود، اما بسیار پرهزینه شد. زمانی که دولت فرانسه ایده فرناندز را رد کرد، در سال ۱۹۸۳، یک سال بعد از تجاوز اسراییل به لبنان که باعث مرگ ۱۷۵۰۰ غیرنظامی شد، طرح خود را به دولت اسراییل ارائه کرد. اما این بار نیز طرح او رد شد. دولت لبنان اجرای این ایده را پذیرفت و تصمیم گرفت در ۵۰امین سالگرد تشکیل ارتش لبنان از این طرح رونمایی کند.
در سال ۱۹۹۰ بعد پایان جنگ داخلی ۱۵ ساله در لبنان، این کشور با مازاد ابزارهای نظامی مواجه شد، در نتیجه با میل و رغبت این ابزار را برای هرم بتنی فرناندز جمعآوری کرد. هر تفنگ، تانک و توپخانهی متحرک میان کیسههای شن و بتن به ساختار داخلی برج جوش داده شد. بعدا خودروهای زرهی زنگزده را با پوششی از رنگ تازه، رنگ کردند.
فرناندز در مراسم رونمایی از این اثر به جمعیت حاضر گفت:
این سازه بیانگر امیدی برای صلح است. این کار نمادی از پایان یافتن جنگ داخلی لبنان در سالهای ۱۹۷۰ الی ۱۹۹۰ است که با جاسازی تانکها و دیگر ابزار نظامی در بتن به منظور از بین بردن کاربرد اصلی آنها و ساکن و خاموش نگهداشتنشان تا ابد، اجرا شده است. با دیدن این سلاحها در بتن، مردم بیشتر به فکر فرو میروند؛ چون لبنان در جنگ بسیار آسیب دیده و وقت دوستی دوباره فرا رسیده است.
فرناندز در بسیاری از آثار قبلی خود با جمعآوری و روی هم انباشته کردن اشیا، بناهایی ساخته بود. او قبل از ساخت بنای «امیدی برای صلح»، بنای مشابه دیگری نیز با خودرو ساخته است که نامش «پارکینگ در دراز مدت» است و در شتو دو مونسل در ژوان ژوسای فرانسه واقع شده است. این سازهی ۲۰ متری شامل ۶۰ خودرو و عمدتا خودروهای فرانسوی است که در لابهلای ۱۸ تن بتن، روی یکدیگر قرار گرفتهاند. این بنا در سال ۱۹۸۲ ساخته شده است.